Een festival dat meer weg heeft van een vuilnisbelt? Een groep studenten aan de opleiding Ad Eventmanagers wil daar een einde aan maken. Samen met 191 medestudenten organiseerden zij gisteren in Amersfoort het LiveCom Festival: een dag waar ze elkaar op een interactieve manier duurzaam evenementen leerden organiseren. ‘Ik kan het woord duurzaamheid niet meer horen.’
Leerteam 20 had een doel: het publiek kennis laten maken met duurzaamheid, zonder dat het in slaap valt. Bij binnenkomst wordt duidelijk dat ze die uitdaging met beide handen aangrijpen. Een student, volledig verkleed als wegwerpbeker, wacht je vrolijk op. ‘Wil je met beker Kees op de foto?’, vraagt zijn metgezel. De zaal is vol. Aan hoge verwachtingen geen gebrek. ‘Zo veel publiek hadden we niet verwacht, kunnen er nog stoelen bij?’
De muziek gaat uit en de verteller komt naar voren. ‘We gaan het hebben over Kees, en nee, niet Kees van der Spek, maar Kees “het bekertje”.’ De beker komt vrolijk naar voren gehuppeld. ‘Kees is een PET-beker, gemaakt van olie, polymeren en zuur.’ De verklede student: ‘Wow, wat een wereld!’ De zaal schiet in de lach.
Bekerhemel
‘Voordat Kees het wist, werd hij door een barmedewerker opgepakt en gevuld met Bacardi Cola!’, vervolgt de verteller. ‘Maar deze vreugde duurde helaas niet lang. Na een paar grote slokken werd Kees plots op de grond gegooid. Daar lag hij eenzaam op de vieze grond tussen sigaretten en kauwgom.’ De acteur ligt op de grond. ‘Is dit het dan? Ben ik onderweg naar de bekertjeshemel?’
‘Een vraag aan jullie, hoelang duurt het voordat een plastic beker verteert?’ Geroezemoes in de zaal. Ze brengen hun stem uit door een bekertje of een muntje in de lucht te houden. ‘Het antwoord is: 450 jaar.’ Kees is inmiddels in een plastic soep beland, waar hij langzaam uiteen brokkelt tot microplastics. Verteller: ‘Welke ziektes kunnen microplastics veroorzaken? Diabetes. Gehoorverlies. Obesitas.’
Het kan anders
‘Maar wacht eens even? We leven in 2024. Dit kan toch ook anders? Hardcups zijn een stuk duurzamer! Wanneer bezoekers ze opnieuw inleveren bij de bar kun je ze wassen en opnieuw gebruiken!’, legt de verteller uit. ‘Waarom ben ik geboren als PET-beker en niet als hardcup? Het leven is zo oneerlijk’, verzucht Kees. De verteller keert zich tot de zaal. ‘We hopen dat jullie als toekomstige event manager, na het horen van ons verhaal, hierin een weloverwogen keuze kunnen maken!’ Applaus.
Het groepje gaat even naar buiten zodat de zaal een enquête kan invullen. Als het terugkomt, deelt het publiek zijn tips en tops. ‘Ik had er erg naar mijn zin’, zegt een studiegenoot. ‘Het gezondheidsaspect maakt het ook persoonlijker.’ ‘Maar gaan jullie je eigen gedrag nu ook aanpassen?’, wil docent Juup de Kanter weten. ‘Zeker. Nu je dit allemaal weet denk ik echt: shit, die bekertjes hebben meer impact dan je denkt.’ Tip? ‘Geen koffie meenemen, ik heb mijn laptop ondergemorst.’
Achteruit!
Wat zalen verderop hanteren de studenten een andere aanpak om de boodschap over te brengen. Door de donkere ruimte liggen dozen verspreid, ingepakt met gekleurd crêpepapier. Op de eerste doos staan drie glazen, die de pionnen moeten voorstellen. Het blijkt een gigantisch bordspel te zijn.
Een groepje gooit de dobbelsteen. Ze verplaatsen hun glas een aantal vakjes. De spelleider draait aan een groot rad in de hoek van de zaal. Uiteindelijk komt de wijzer op… ‘Oeh, water! Hoe kan waterverspilling door lekken worden voorkomen?’ Er volgen een aantal opties. ‘Correct! Door de leidingen regelmatig te laten controleren voorkom je lekkage. Hier krijg je een muntje!’ Het gelukkige groepje doet het festivalmuntje in hun potje.
Niet altijd even makkelijk
Nog maar een paar minuten, krijgen ze te horen van Juup. De uitkomst van de dobbelsteen wordt verdubbeld om de vaart erin te houden. ‘Tijdens het evenement gaat er een apparaat kapot. Wat doe je? Je laat het repareren of je koopt een nieuwe?’ ‘Nou, dat is een makkelijke keuze: repareren.’ De speler moet twee stappen terugnemen. ‘Huh?’ De spelleider legt het even uit. ‘Bij duurzame keuzes moet je vaak wat inleveren, zoals gemak of geld. Daarom moet je twee stappen terug.’
De studenten hebben er inmiddels een lange dag opzitten, dat blijkt wanneer het concentratieniveau daalt. ‘Ik ben!’ ‘Nee, ik!’ Er volgt nog een variant van 30 Seconds. ‘Iets waar licht uitkomt?’, vraagt de spelleider. ‘Een lamp!’ ‘Geen elektriciteit, maar…’ ‘Stroom!’ Een groepje bereikt de finish, waarmee het spel ten einde is gekomen. ‘Maar zij kozen helemaal niet groen!’, roept een verliezende student verbaasd.
Hot topic
‘Het LiveCom Festival is onderdeel van een toets’, vertelt Juup achteraf. Zij is het brein achter het festival. ‘Dit was hun eerste evenement. Daarbij was het belangrijk dat ze werkten als een echt team, en kennis tot leven lieten brengen, bijvoorbeeld door een toneelstuk of bordspel. Dit jaar kozen we voor duurzaamheid als thema, een hot topic binnen de branche. Evenementen zijn namelijk ontzettend vervuilend, aangezien we snel mensen moeten verplaatsen en locaties moeten op- en afbouwen.’
Mooi initiatief, zo’n festival omtrent duurzaamheid. Maar leeft dat onderwerp wel een beetje bij de student? ‘Je zou het wel verwachten van de huidige generatie, maar het verschilt. Sommigen zijn er erg mee bezig en anderen kunnen het woord duurzaamheid niet meer horen. Maar waar het vroeger een extraatje was binnen de evenementensector, is het nu mainstream geworden. Je kunt er niet meer omheen. Ik ben ervan overtuigd dat die boodschap vandaag bij ze is aangekomen.’
