WAS
De moeder van de kleine Henk Penseel (Amsterdam, 1946) roept geregeld: ‘Ga alsjeblieft toch eens buiten spelen!’. Maar buiten: daar zijn vriendjes die liever willen vechten. En binnen zijn boeken over ontdekkingsreizigers, of De Kameleon. Toch is Henk geen stille jongen. Op de hbs doet hij mee aan Broodje Cabaret met Bal. En tijdens een highschooljaar in Michigan, Amerika, als hij met zijn klas in de Model United Nations de Verenigde Naties naspeelt, trekt hij net als Sovjetpartijleider Chroesjtsjov zijn schoen uit, slaat ermee op het katheder en houdt een tirade in het Nederlands. Hij krijgt een staande ovatie. Henks 15 minutes of fame beleeft hij op de kweekschool in 1968. In de tijd van de grote studentenprotesten wordt hij door de studenten en docenten als woordvoerder gekozen. Hij spreekt in Paradiso en Marcanti, snoert zelfs de mond van de wethouder onderwijs van dienst.
Een in potentie goede leerling, vindt Henk zichzelf. Als puntje bij paaltje komt scoort hij altijd minder dan de buitenwereld denkt. Hij heeft veel te danken aan zijn sociale vaardigheden. Hij noemt het ‘eerder sociale intelligentie dan wetenschappelijke’.
BEN
Ondanks alle baantjes (‘ik kon niet kiezen’) loopt lesgeven als een rode draad door Henks leven. Al vanaf zijn eerste baan in het Amsterdamse basisonderwijs. Hij vindt het zalig, niks leukers dan voor de klas staan, jonge mensen te zien groeien, hen goede banen te zien krijgen. Hij is zelfs ceremoniemeester op de bruiloft van ‘een van zijn besten’.
Vier minors heeft hij bij de Hogeschool Utrecht bedacht: Reclame, International Advertising, Sportmanagement en Sportjournalistiek. Henk geeft zelf nog les, zou elke teamleider volgens hem moeten doen. Via de hogeschool komt hij terecht in Kenia, in het kader van een uitwisseling. Tijdens zijn lessen aan de Moi University merkt hij op hoeveel netter de studenten daar zijn. Geen getwitter tijdens de les, en ‘ze hangen aan je lippen’. Met een subsidie hoopt hij er sportmarketing als vak in te voeren.
WORD
In mei gaat Henk met pensioen, een nieuwe fase. Met hopelijk veel schrijven, want dat is zijn passie – naast echtgenote Joke. Eigenlijk hoopt hij nog te worden ontdekt. En dat hij dan een column mag schrijven voor een leuke regionale krant. Hij schreef al het boek Basisboek Entertainmentmarketing, maakt wekelijks een nieuwsbrief voor collega’s en blogt dit schooljaar elke dag voor Trajectum – met grote en kleine ergernissen uit de HU-wandelgangen.
Een studie journalistiek of geschiedenis zou leuk zijn, of een kinderboek. Reizen gaat hij, samen met Joke. Naar ontwikkelingslanden, als hij dan bijvoorbeeld kan lesgeven op een schooltje aldaar.
Henk blijft ook klussen voor de hogeschool, bij zijn minoren en bij de nieuwe minor Music, Marketing en Management die in september van start gaat. Henk krijgt het drukker dan ooit.
