Een groep basisscholen uit Rotterdam zou graag een kleine pabo overnemen: VVD-staatssecretaris Zijlstra loopt er niet warm voor, maar zijn partijgenoten in de Tweede Kamer wel.
Een Rotterdamse vereniging van katholieke basisscholen (RVKO) praat met de Hogeschool Leiden over de toekomst van de Thomas More Academie. De hogeschool wil ervan af en de basisscholen willen hem graag overnemen. Ze willen aankomende leraren opleiden voor het lesgeven aan leerlingen uit achterstandsgroepen. Andere Rotterdamse pabo’s doen daar naar hun smaak iets te weinig aan.
Zijlstra is geen principieel tegenstander, laat zijn woordvoerder weten, maar de staatssecretaris loopt bepaald niet warm voor het plan. ‘Wettelijk kan alleen een bestaande bekostigde hogeschool een pabo overnemen. Misschien kan hij de wet wel wijzigen, maar dan moet er wel een goed plan voor de financiën en de kwaliteit liggen. Dat is nog niet zo.’
Daar kijkt zijn partijgenoot Anne-Wil Lucas van de VVD-fractie van op. ‘We waren wel wat verbaasd over zijn eerste reactie. Want wij dachten meteen: leuk plan. Natuurlijk moet het goed worden onderbouwd, maar het klinkt interessant. Hoe meer je wordt voorbereid op de arbeidsmarkt, hoe beter. En het is een vorm van differentiatie in het hoger onderwijs die aankomende leraren meer keuze biedt.’
‘Het idee is niet nieuw’, zegt Dominique Hoozemans, voorzitter van het landelijk overleg van de pabo’s en tevens opleidingsdirecteur in Leiden. ‘Er zijn al veel samenwerkingsverbanden waarbij scholen en opleidingen aan elkaar snuffelen. Dit is een stapje verder dan de gewone samenwerkingsverbanden: de scholen willen de bestuurlijke dekking bieden die de Hogeschool Leiden niet meer kan geven.’
Bestuurders van andere basisscholen hebben ook wel eens het plan gehad om een eigen pabo te beginnen, zoals het Lucas Onderwijs in Den Haag. ‘Maar dat plan wordt voorlopig niet uitgevoerd’, zegt bestuursadviseur Marco van der Ploeg van het Lucas Onderwijs. ‘De vraag was vooral hoe we een betere afstemming tussen de pabo’s en basisscholen konden krijgen. Als scholen kunnen we wel suggesties doen, maar we hebben nauwelijks invloed op het curriculum. We hebben geen machtsmiddelen. We kunnen onze leraren bijvoorbeeld niet ergens anders vandaan halen. Ons idee was daarom vooral: zou het helpen als schoolbesturen ook enige zeggenschap over de pabo’s krijgen? Maar de opleidingen waar we mee samenwerken willen daar niet aan beginnen.’
