Weekblad Elsevier maakt zo ongeveer van alles in Nederland ranglijsten: beste ziekenhuizen, fijnste wijken om te wonen (de mijne staat in de top 20 van leukste wijken in Nederland, goed voor de huizenprijzen!), beste gemeente en afgelopen week werden de jaarlijkse rankings van universiteiten en hogescholen gepubliceerd. De hoogleraren en docenten van overbuurman UU beoordelen hun universiteit als de beste om bij te werken.
Voltijdstudenten van onze hogeschool zijn minder tevreden. Slechts 8 van de 67 beoordeelde opleidingen worden heel positief beoordeeld. Maar Utrecht is in tegenstelling tot vorig jaar geen hekkensluiter meer: Larenstein en InHolland sluiten de rijen.
Er is altijd gedoe rondom die lijstjes. Degene die de kopposities innemen, gebruiken dat natuurlijk bij al hun uitingen en marketingstrategieën. De minder bedeelden hebben vaak de behoefte het beeld te nuanceren. Nu zijn de verschillen tussen de instellingen in cijfers gerekend ook niet spectaculair: een 6,7 of 6,9. Waar hebben we het over?
Maar hoe je het wendt of keert, analyseert, nuanceert, bekritiseert, er wordt altijd met spanning uitgekeken, wanneer de Elsevier in de schappen ligt. Perception is immers reality.
