– De maandelijkse column van Remko van Broekhoven, docent journalistiek. Ditmaal over seks, Keulen en mannelijkheid.
Everything in the world is about sex except sex. Sex is about power. Aldus Oscar Wilde. Na de massa-aanranding op Oudejaarsnacht in Keulen is deze uitspraak verschillende keren aangehaald. De aanranders zouden niet uit zijn geweest op seks. In plaats daarvan wilden ze laten zien dat ze de baas waren over de vrouwen die ze aanrandden. Volgens sommigen speelden daarbij ook afkomst en religie een rol: veel van deze mannen zouden naar hun vrouwvijandige cultuur hebben gehandeld.
De afgelopen maand is er op tv, in kranten en via social media eindeloos gepraat over wat #Keulen nou wel of niet betekent. Er is maar één geluid dat nog niet gehoord is: dat van de aanranders. Begrijpelijk, omdat zij weten dat wanneer ze in de publiciteit treden, hun arrestatie en veroordeling een kwestie van tijd zijn. Bij gebrek aan dat geluid wil ik een poging doen hen te begrijpen. Ik ben namelijk ook een echte man. Een man dus die zichzelf vaker dan waar ik trots op ben, heeft laten gaan.
Niet dat ik op 31 december voor het Centraal Station in Keulen de handjes liet wapperen. Daarvoor heb ik een alibi. Maar in mijn 48-jarige mannenleven heb ook ik vrouwen weleens tamelijk opdringerig bejegend. Dat daarbij soms drank of drugs een rol speelde, lijkt me amper een excuus. Evenmin dat ik zelf eveneens door dames (of heren) ‘ongewenst intiem’ benaderd ben. Ik ben van mening dat seks soms over macht gaat, maar heel vaak gewoon ook over seks. We willen te graag, en maken andere mensen daaraan ondergeschikt.
En als seks al over macht gaat, gaat dit op een hele andere dan die zogenaamd ‘seksloze’ manier. Mannen die vrouwen aanranden, gedragen zich als hondjes die hun lusten niet de baas zijn. De ware mannelijkheid zit in het genieten van seks die je ‘gegund’ wordt; maar ook in je vermogen om je lust de baas te blijven. Een zelfbeheersing die niet aan mannen is voorbehouden, maar ook weleens de kern van een power-feministische vrouwelijkheid zou kunnen zijn. Ik zou het bijna een innerlijke Jihad noemen. Kwestie van cultuur…
