Correspondent Studentenleven Jelle de Ru kijkt welke borrels en feestjes de moeite waard zijn. Hij neemt een kijkje achter de muren van een vereniging, gaat een avondje mee uit of drinkt gezellig een drankje op een evenement. Belangrijkste vraag: waar wordt het leukst geborreld in onze Domstad? Deze week: op ruimtereis met het Utrecht Studenten Corps.
- Minpuntje: aan het eind van de avond zit alles onder het bier.
- Jelle: ziet een hoop oude bekenden.
- Sfeer: je moet de hele nacht blijven dansen.
Zie ook de foto’s van het feestje, onderaan de tekst
Naast de Woolloomooloo staat een grote spaceshuttle. Nee, ik ben nog niet dronken, het Utrechtse Studenten Corps (USC) pakt uit. Vanavond is het geen tijd voor borrel, nee, vanavond is het Ancient feest van USC. De Woolloomooloo en de sociëteit zijn veranderd in vier zalen voor 1500 man. Enkele jaarclubs hebben een eigen bar geklust. Er is een programma vol dj’s en zelfs een live band.
De traditie voor dit grootse driedaagse feest gaat terug naar de jaren tachtig. De afgelopen dagen was er een glazen huis in het centrum – voor het goede doel – en vanavond pakken ze groots uit voor de afsluitende avond.
Mart zit bij de organiseerde commissie: ‘Deze feesten hebben traditiegetrouw een thema uit de historie. Voorheen gingen wij terug in de tijd, nu zijn we opzoek naar een andere planeet.’ Hierbij doelt Mart niet op de hoeveelheid alcohol die er vanavond doorheen gaat, maar op het thema: de Apollo-maanlanding.
Vol stress haalt de organisatie me voor 00.00 uur binnen. Voor de gasten komen, moet de organiserende commissie even snel op de foto. De afgelopen drie maanden zijn deze mannen bezig geweest met het organiseren en het plannen van dit feest. Op creativiteit is geen energie bespaard. Ook hun blazers zijn namelijk in ruimte-thema.
Thijs, één van de commissieleden, neemt mij mee naar de artiestenruimte. Het is een rokerig hok, vol pizzadozen waar de band Destructive Pinguins zich klaar maakt voor hun optreden. Thijs, die helpt het feestje in goede banen te leiden, is zelf fan van de band. Hij zag ze ooit spelen in de Melkweg, vanavond staan ze hier. Thijs zelf is al drie dagen elke ochtend op tot 9 uur, om vervolgens vijf uur later uit zijn bed te rollen om ervoor te zorgen dat het feestje verder op rolletjes verloopt.
Om 00.00 uur begint de band met spelen. Binnen is het nog rustig, mensen staan vooral te borrelen. Misschien is het omdat de band zo lekker speelt, maar nog geen 45 minuten later staat ineens de zaal vol. Er wordt voorzichtig gedanst. Naarmate het concert vordert en de zanger zijn shirt uittrekt, gaat de zaal steeds verder los.
Terwijl het binnen steeds gezelliger wordt, staat Willem buiten te balen. Hij stak op de verkeerde plek zijn peukje op. Hij werd er vervolgens uitgezet. ‘Ja man. Echt zo oneerlijk. Ik zat binnen echt helemaal in mijn element. Het was zo’n leuk feestje. Ik wil echt weer naar binnen.’ Nog geen vijf meter naast Willem gaat iemand over haar nek. Ook voor haar is de avond al klaar.
Als de band klaar is met spelen, wordt hij opgevolgd door een dj met een saxofonist. Die later wordt opgevolgd door een volkszanger. Het publiek maakt het allemaal niet zoveel uit wie of wat er op het podium staat. Als er maar gedanst kan worden.
In de Woolloomooloo, beter bekend als de Woo, kom ik meerdere oude bekenden tegen. Van een zinnig gesprek komt het niet, maar bekende gezichten zijn altijd leuk om te zien. Om 3.30 uur is het feestje nog in volle gang, maar deze verslaggever wordt een dagje ouder en gaat lekker naar bed.
