In februari 1998 ontmoet Charlotte (42) haar man Diederick (42) voor het eerst aan een tafeltje (eerste etage, bovenaan de grote trap linksaf) op de Padualaan 101. Bij een tentamen-inzage raken de twee aan de praat en drie jaar later krijgen ze een relatie. Op 27 mei zijn de twee precies twintig jaar samen. Om deze mijlpaal te vieren, neemt Charlotte haar man Diederick als verrassing mee naar het tafeltje waar alles 23 jaar geleden begon.
Charlotte: ‘Een jaar geleden lagen we in bed te kletsen, de lampen waren al uit en in gedachten gingen we terug naar de HU. We deden een soort virtuele tour in ons hoofd, dachten na over hoe alles eruitzag en welke broodjes we haalden in de kantine. We vroegen ons af of we het pand na al die jaren nog zouden herkennen. Toen besloten we dat we een keer terug wilden.’ Charlotte en Diederick hebben intussen een tienjarige zoon die ze ook graag ‘het tafeltje’ willen laten zien. ‘Ik lag al direct na te denken over wat een mooie mijlpaal was om dat te doen. Diederick vergeet dat dan totaal, dat is typisch mijn man.’
Charlotte stuurde een mail naar de HU met als onderwerp ‘Romantisch verzoek van oud-MER-studente’. Charlotte: ‘Ik vond het spannend of mijn plannetje zou mogen in coronatijd, maar ik had heel leuk contact met Hans Janssen, facility manager van de HU, en hij zei volmondig “ja!”’
Geblinddoekt in de auto
Op vrijdag 21 mei is het zover. Diederick neemt ’s ochtends geblinddoekt plaats in de auto voor een verrassing. ‘Ik had helemaal geen verrassing verwacht,’ zegt Diederick. Charlotte: ‘Dat komt omdat hij überhaupt niet doorhad dat er een jubileum aan zat te komen,’ lacht ze. Diederick: ‘Totaal niet. Ik had geen idee waar we naartoe gingen, maar ik vond het heel leuk. Ik begon straten te tellen. Naar links, naar rechts. Totdat Charlotte ging rondcirkelen, toen was ik de draad kwijt. En een beetje misselijk.’
Charlotte: ‘Hij zei: ‘’Ik denk dat ik weet wat we gaan doen’’. Toen ben ik gaan rond rijden totdat hij niet meer wist waar we waren. Daarna kon ik rustig de snelweg op.’
Op zoek naar ‘ons tafeltje’
‘Toen ik binnenkwam en de blinddoek af ging, moest ik eerst heel erg wennen aan het licht,’ zegt Diederick. Charlotte: ‘Ik wees hem op het HU-logo.’ Diederick: ‘Toen viel meteen het kwartje en moesten we allebei erg hard lachen. De medewerkers van de receptie stonden al klaar om ons heel vriendelijk welkom te heten. Daarna gingen we op zoek naar ons tafeltje.’
Over welk tafeltje ‘hun tafeltje’ is, ontstaat nog kort een discussie. ‘We twijfelden of het nog een trappetje omhoog was of niet,’ zegt Diederick. Charlotte: ‘We weten in ieder geval zeker bij welk lokaal het was, maar de setting van de tafeltjes is misschien ook iets verschoven.’ Diederick: ‘Het meubilair is veranderd. Vroeger was alles bruin.’
Als de dag van gisteren
23 jaar geleden zaten ze hier voor het eerst. Hun ontmoeting herinneren ze zich als de dag van gisteren. Ze studeerden Management, Economie en Recht (MER) en bij een tentameninzage van het vak Bedrijfseconomie zag Charlotte een bekende aan een tafeltje zitten waar ze bij aanschoof. Diederick zat daar ook bij. ‘Charlotte heeft toen een anker op mijn arm getatoeëerd.’ vertelt Diederick.
‘We moesten heel lang wachten op die inzage en toen ben ik uit pure verveling een anker op Diedericks arm gaan tekenen. Heel raar natuurlijk. Als ik daaraan terugdenk, snap ik niet waarom ik dat deed en hij dat toeliet. We kenden elkaar helemaal niet’, vertelt Charlotte lachend.
Na deze kennismaking komen Charlotte en Diederick elkaar overal tegen. Ze ontmoeten elkaar tijdens het uitgaan en zitten altijd bij elkaar met tentamens. ‘Onze achternamen begonnen met een ‘’H’’, dus we zaten altijd bij elkaar. Ik moet eerlijk toegeven dat ik vaker heb afgekeken bij jou,’ gniffelt Diederick. Charlotte: ‘Jouw moeder zegt altijd gekscherend dat ze me nog steeds dankbaar is voor het feit dat ik je geholpen heb met je diploma.’’
Na twee maanden is Charlotte stiekem hartstikke verliefd: ‘Ik vond hem een onwijs stoere, interessante en onbereikbare vent.’ Voor Diederick duurt het nog drie jaar voordat de vonk overslaat. ‘Ik zat wat minder serieus in de wedstrijd. Ik vond haar vanaf het begin al wel heel leuk, maar ik was op dat moment nog niet toe aan vastigheid.’ Charlotte vult lachend aan: ‘Dat was het onbereikbare. Jij moest eerst je wilde haren kwijt.’
Er ontstaat een hechte vriendschap. ‘Echte maatjes,’ zoals ze het beiden omschrijven.
Op 27 mei 2001 worden de twee een setje. Charlotte: ‘Er waren die dag verschillende dingen te vieren. We waren net afgestudeerd en we hadden een feestje in de stad, omdat FC Utrecht Europees voetbal ging spelen. Toen kregen we voor het eggie wat.’
De tijd vliegt
Aan het tafeltje halen ze herinneringen op en kletsen ze met hun zoon. Charlotte: ‘Hij kende het verhaal van onze eerste ontmoeting natuurlijk ook. Wij zijn echt een drie-eenheid en daarom mocht hij bij deze verrassing niet ontbreken.’ Hij is het product van de HU,’ lacht Diederick. ‘Het is bijzonder om dit moment te delen met z’n drieën.’
Dat ze al 23 jaar samen zijn is lastig te bevatten. Diederick: ‘De tijd is wel gevlogen. Het voelt bijna als gisteren, zeker als je hier nu bent. Of als ik foto’s van vroeger zie, vind ik dat geen twintig jaar terug lijken.’ Charlotte: ‘Op 2 juni aanstaande zijn we ook alweer veertien jaar getrouwd.’ Diederick: ‘O ja.’ Charlotte: ‘O ja.’ De twee schieten in de lach.
‘Het is al twintig jaar lang een feestje met z’n tweeën. We blijven elkaar verrassen, verrijken en soms zelfs coachen,’ zegt Charlotte. Diederick: ‘Dat komt misschien ook wel omdat we eerst zo’n hechte vriendschap hadden.’
Charlotte: ‘Na twintig jaar denk je dat je elkaar door en door kent, maar we hebben elkaar nog steeds dingen te leren. Echt heel bijzonder.’ Diederick: ‘We wilden altijd meer sleur in de relatie, maar dat komt maar niet.’ Charlotte: ‘Deze liefde gaat ook nooit meer over, dat durf ik wel te zeggen.’
Ook interessant: Student HBO-Rechten: ‘Sommigen gaan voor het snelle geld’
