Zijn familie vluchtte uit Irak. Hijzelf studeerde vervolgens rechten in Nederland en werd docent aan onder meer de HU. Amin Asad, docent bij het Instituut voor Recht, schreef een boek over het levensverhaal van zijn familie, de vlucht naar Nederland en zijn leven hier. En over zijn manier van lesgeven.
Het boek Alles voor jullie verschijnt woensdag 15 september bij uitgeverij Deviant.
De grootouders van Asad kwamen oorspronkelijk uit Iran. Ze verhuisden naar Irak om een beter leven op te bouwen. Opa runde een theehuis. Zijn ouders trouwden waarna vader zijn opleiding afrondde en een baan als boekhouder kreeg. Het stel kocht een huisje. Nowar werd geboren, de grote broer van Asad.
Het sprookje veranderde in een nachtmerrie na de Iraanse Revolutie in 1978. Saddam Hoessein verklaarde mensen met een Iraanse achtergrond tot persona non grata. Vrouwen en kinderen werden het land uitgezet. Voor mannen dreigde executie. De vader van Asad voorkwam dit door een gouden pen aan een legercommandant aan te bieden, zo staat in de eerste pagina’s van het boek te lezen. De familie vluchtte naar Nederland.
Afgezet in de woestijn
In Alles voor jullie beschrijft Asad dat de familie in de woestijn werd afgezet. Daar begroeven ze geliefden op een plek die ze nooit terug konden vinden. Ze ontsnapten aan de dood toen bommen om hen heen insloegen. ‘Maar het is ook het verhaal van een jongen die veilig opgroeide in Nederland en hier de vrijheid had om zijn grootste passie te ontdekken: lesgeven. Die jongen is nu Docent van het Jaar van Hogeschool Utrecht 2021’, vermeldt de samenvatting van het boek.
Amin Asad vertelt zijn levensverhaal ook regelmatig in de colleges. Hoe de studenten erop reageren, vertelt hij in een interview op de site van de uitgever: ‘Ze werden rustiger en rustiger en op een gegeven moment zag ik dat achter in de klas drie meisjes aan het huilen waren. Maar ook al die jongens met hun hoodies, die stoere gasten, zaten ademloos te luisteren. Toen ik klaar was met mijn verhaal veegden verschillende studenten hun tranen weg. Hun reactie: “Meneer, wat mooi. Wat fijn dat u dit met ons deelt.” En toen wist ik: dit heeft echt wel meerwaarde.’
Ook interessant: Drie kwartier in de rij voor een wrap? Dan moet ie wel bijzonder zijn, nietwaar? Een gesprek met de ‘falafelman’ van De Uithof
