Renée Burger studeert Journalistiek aan de HU en bevraagt elke twee weken voor Trajectum een nieuwe docent.
Lisan Middeljans (27) is vier jaar geleden als verpleegkundige afgestuurd aan de HU. Vervolgens werkte ze vier jaar in het Sint-Antonius ziekenhuis en nu is ze docent Verpleegkunde op haar oude vertrouwde Hogeschool Utrecht. Ze houdt houdt van volleybal, sushi, vakanties én van haar naasten.
Waarom heb je het ziekenhuis verruild voor lesgeven?
En wat zijn de heftigste dingen die jij de afgelopen periode hebt meegemaakt in de praktijk?
‘Tijdens zware momenten moet je natuurlijk altijd een professionele houding bewaren. Ik was benieuwd hoe dat zou gaan, want in het echt ben ik snel geëmotioneerd. Op elke begrafenis sta ik te huilen. Maar als ik daadwerkelijk mijn witte pak aanheb, kan ik omschakelen. Dat betekent niet dat het me niets doet. Ik praat er altijd over met collega’s. Als je je op je gemak voelt, kun je je ontwikkelen. Het maakt niet uit waar je werkt, maar je hebt een veilige omgeving nodig om jezelf te kunnen ontplooien.’
Hoe vind je het om alleen maar voor de klas te staan?
‘Ik werk nu alleen als docent omdat die overgang teveel energie kost om ook nog in de praktijk te werken. Op een gegeven moment zou ik een combinatiefunctie leuk vinden. Dat is zwaar, maar met meer ervaring in het docentschap zal dat vast makkelijker zijn.’
Hoe zit jouw werkdag er nu uit?
‘Ik mag verschillende vakken geven, zowel in praktijk als in theorie. Daarnaast ben ik stagebegeleider. Het leukste vind ik de verpleegtechnische vaardigheden, omdat dit nog het makkelijkst is doordat ik net uit de praktijk kom.’
Welk advies zou jij jouw studenten nog willen geven?
‘Ik zou zeggen: geniet van je tijd als student. Zorg dat je jezelf ontwikkelt tot de persoon die je wil worden, zowel in je vak als in hoe je in het leven wilt staan. Dat heb ik ook gedaan toen ik studeerde.’
Ook interessant: Video: Door woningnood bij je ouders wonen?
