Achtergrond

In ’t Kort: Sorry Utrecht

Frits Gronsveld, lid van het college van bestuur van de HU, wil dichter bij huis werken en stapte per 1 september over naar het ict-adviesbureau Verdonck, Klooster & Associates in Zoetermeer. Hij beheerde ruim drie jaar de portefeuilles kwaliteitszorg en bedrijfsvoering (onder meer financien, ict en huisvesting).

Bij je aantreden bij de HU zei je dat je na jaren bij diverse ministeries te hebben gewerkt weer met de voeten in de modder wilde staan, in de praktijk wilde werken. Hoe beviel dat?


‘Hartstikke goed. Ik zit hier veel dichter bij de praktijk. Van docenten kreeg ik wel eens te horen dat zij echt met de voeten in de modder staan en een lid van het college van bestuur ver van de praktijk afstaat. Dat laatste klopt niet helemaal. Op onze manier staan wij dicht bij de werkvloer. We zijn nauw betrokken bij de uitvoering van projecten en spreken veel mensen. Ik denk dat het college beter weet wat er in de organisatie leeft dan veel mensen denken.’

Je wilt dichter bij je woonplaats Delft werken. Is dat de enige reden voor de overstap?

‘Het is de belangrijkste reden. Mijn contract duurt vier jaar en na drie jaar moest ik beslissen of ik door wilde gaan of iets anders zou zoeken. Ik reis dagelijks gemiddeld drie uur met de auto naar mijn werk en terug. Dat vind ik improductief en vermoeiend. Verhuizen is om meerdere redenen geen optie. Mijn zoontje bijvoorbeeld voetbalt bij Feyenoord en wil niet bij FC Utrecht spelen. Dat ziet hij als degradatie…….. Sorry Utrecht fans.
’

Hoogtepunt in de afgelopen periode?

Ten eerste de nieuwbouwprojecten bij verschillende faculteiten en de HU Amersfoort. En ik ben er trots op dat het inschrijfproces van studenten, dat aanvankelijk stroef functioneerde, nu soepel verloopt.’

Dieptepunt?

‘De recente affaire bij de faculteit Educatie waarbij we het rijk moesten terugbetalen omdat we onterecht bekostiging hadden ontvangen voor onder meer studenten die een tolkencursus volgden. Dat heb ik als buitengewoon vervelend ervaren.

’

De centrale medezeggenschapsraad (CMR) was vaak kritisch over bijvoorbeeld de begroting en nieuwbouwprojecten. Hoe kijk je daar op terug?
’Eerlijk gezegd moest ik wel wennen aan de rol van de CMR. Dat heeft even geduurd maar uiteindelijk ben ik er blij mee. Het houdt je als bestuur scherp als er kritische vragen worden gesteld. Dat leidde soms tot vertragingen maar altijd tot verbeteringen.’

Heb je als professioneel adviseur nog een tip voor de hogeschool?

‘De HU is goed op weg en moet vasthouden aan de ingezette koers. Dat vraagt bestuurlijke daadkracht, want het is makkelijker met alle winden mee te waaien. Er moeten niet teveel prioriteiten bij komen; want er vallen er geen af. De hogeschool moet bijvoorbeeld vasthouden aan de ambities van rendementsverbetering.
’