De laatste deadlines halen, vakken afronden en nog wat studiepunten binnenharken. De zomervakantie is in zicht. Ook de honourscursus BegripsCode is bijna klaar. Maandagavond sloot de groep de cursus met eindpresentaties af. Trajectum was erbij.
In de afgelopen periode moest een groep van studenten en medewerkers onder leiding van Danielle Poels en May Meursing in zeven sessies beter begrip leren hebben voor de ander en voor zichzelf. Tijdens de bijeenkomsten richtte de groep zich steeds op de bedenker, de beslisser, de verbinder of de bewaker. Door het aannemen van een voorkeursstijl probeerden ze de voordelen ervan in te zien om op die manier te begrijpen waarom een ander op een bepaalde manier denkt, handelt en communiceert. ‘Je leert hiermee meer begrip te hebben voor de ander én je kunt hierdoor zelf meer mensen bereiken’, aldus Danielle.
Heidelberglaan 7, lokaal 0.121. Uit het raam zicht op Casa Confetti in de avondzon. De fysiotherapie-attributen zijn naar achteren geschoven om ruimte te maken voor een halve kring van zwarte stoelen. Vier studenten en vijf medewerkers van de HU nemen plaats. Het menselijk skelet, dat door Danielle lachend wordt omgedoopt tot ‘the ghost of Tom’, mag voor in het lokaal blijven staan. PowerPoint-presentaties worden nog snel gemaild naar de op de digibord aangesloten laptop en onder luid applaus weet docent Heleen het geluid van het digibord harder te zetten.
Ontspannen leerklimaat
Functie en leeftijd doet er binnen deze honourscursus niet toe. Danielle: ‘Het doel is om een ontspannen leerklimaat te creëren. Je wordt je ervan bewust dat iedereen in elke levensfase aan het leren is. Dat werkt verbindend en zorgt ervoor dat cursisten de rest van hun leven niet meer bang hoeven te zijn om mensen aan te spreken of een vraag te stellen.’ Vanavond laten de cursisten door middel van een video en een individuele pitch zien wat zij de afgelopen periode hebben geleerd op persoonlijk en professioneel gebied.
De eerste video begint. Het licht wordt uitgedaan, gesprekken vallen stil en de groep kijkt aandachtig naar het scherm. In de video van docenten Jenny, Heleen, Irene en Renske worden collega’s van de HU gevraagd om aan de hand van een stelling snel een keuze te maken. Kiest een docent ervoor om tijdens een les voorafgaand aan een tentamen de studenten mee te nemen langs alle leerdoelen? Of vraagt een docent aan studenten wat zij nog nodig hebben om met een goed gevoel het tentamen te kunnen maken? Elke keuze is te linken aan een voorkeursstijl.
Lachen en huilen
Mede-cursisten maken tijdens de video’s aantekeningen in zelf meegenomen notitieboekjes en op uitgedeelde gele memobriefjes. De makers fluisteren kritisch over hun ingeleverde werk: ‘Hadden we de video niet wat korter moeten maken?’ De groep maakt het niet uit: na elke video worden de makers getrakteerd op applaus. Tijdens de individuele pitches worden er gedichten voorgelezen, uit boeken voorgelezen en PowerPoint-presentaties ingezet om terug te blikken op de afgelopen periode. Cursisten gaan voor in het lokaal staan, pakken een kruk of blijven op hun stoel zitten. ‘Hier is niets te verliezen, alles mag’, aldus Danielle. Heleens vreugdetranen na het delen van een persoonlijke ervaring (‘liever niet in de krant’) leveren meerdere bemoedigende glimlachjes op. Een lach en een traan liggen dicht bij elkaar vanavond.
Docent Irene en masterstudent Marloes blikken samen terug. ‘Deze cursus heeft mij geleerd om kritisch naar mijzelf te kijken om als docent meer in dienst te staan van de studenten. De reden waarom studenten bepaalde dingen doen, weet ik niet altijd en snap ik ook niet altijd. Waar ik dit eerder lastig vond, vind ik er nu niks meer van en probeer ik er wat meer open minded in te staan’, begint Irene. ‘Waar het binnen mijn normale lessen vooral om kennis gaat, gaat het binnen deze sessies meer om ervaren. De diversiteit binnen deze groep vind ik ook interessant’, vertelt Marloes. ‘Ik merk niet dat ik als docent anders ben dan deze studenten.’ ‘Dat was zo al vanaf de eerste week’, vult Irene aan. ‘May en Danielle hebben ons hierin begeleid door ons te erkennen zoals wij zijn en af en toe die kritische noot te geven.’
Klaar met de bubbel
Als alle video’s zijn bekeken en de individuele pitches zijn gehouden, wordt de intieme bubbel doorbroken door de tijd. De schemer zet zich in en het is tijd om afscheid te nemen van de groep en naar huis te gaan.
