Columns

Les in New York? De HU is zo slecht nog niet!

Jester van Schuylenburch - Foto: Kees Rutten

Jester (25) studeert Journalistiek aan de HU en schrijft columns voor Trajectum.

Na mijn laatste twee klaag-columns over de HU (printers en toneelstukjes), vond ik het tijd worden om mijn leuke en recente HU-ervaring te delen. Voor mijn minor Campusdoc ging ik naar de Big Apple. Voor lessen, maar ook om met prijswinnende documentairemakers te praten.

Na al mijn voorpret (het regelen van giga-dure vliegtickets en hostels), was ik eindelijk – veel te vroeg – op het vliegveld aangekomen om acht uur te vliegen naar New York. Maar je hoorde mij mij absoluut niet klagen. Het was heerlijk om films te kijken en snacks weg te werken terwijl we cruisten door de lucht. Eenmaal aangekomen in New York, was het zoals New York altijd is: grootst, druk en natuurlijk die typische New York-lucht (een soort mix van asfalt, afval, benzine en pizza’s. Heerlijk dus). Taylor Swift zong in mijn hoofd Welcome to New York, it’s been waitin’ for you” en de iconische gele taxi stopte voor ons (of eh… Ditmaal een grijze Uber).

Eenmaal in de niet zo gele taxi naar het hostel zag ik die iconische skyline verschijnen. Taylor werd vervangen door Sinatra:
“Start spreadin’ the news
I’m leavin’ today
I want to be a part of it
New York, New York

Mijn ongeïnteresseerde taxi- (*kuch* Uber- *kuch*) chauffeur en ik voelden de magie van New York.

Na de eerste nacht was het zover: de eerste les in New York. Het was helaas niet zoals in How I Met Your Mother of Friends. De jetlag was zo heftig. Het enige wat ik de eerste dag zag, was de binnenkant van mijn ogen.

Dag twee, poging twee: ik vulde mijn maag met een stevig ontbijt van twee bagels, drie pizza slices en zeker twee liter koffie (In New York heet dat: medium koffie). Toen konden de lessen echt van start gaan. Samen met mijn medestudenten – andere hoopvolle documentairemakers – keken we documentaires en mochten we vragen stellen aan meesterlijke documentairemakers (Rachel Lears en David Otis bijvoorbeeld). Dit was zo gaaf.

Toen ik na de les het gebouw uitliep, zong Alicia Keys nog door mijn hoofd. ‘In New York, concrete jungle where dreams are made of.‘ Voor mijn studie naar New York… De HU is zo slecht nog niet.