Een dinsdagavond in december. Bij de ingang van de faculteit Economie en Management worden bedrijven verwelkomd door de leden van NIMA Students (Nederlands Instituut voor Marketing). Onder hen de RAI, Tv/film en Foodsense. In een grote zaal verderop wachten zo’n dertig studenten van de hogeschool gespannen op de komst van de 24 deelnemende bedrijven aan het speeddaten. Ze gaan straks een ultrakort sollicitatiegesprek voeren met als doel een stageplek te bemachtigen.
De ingrediënten zijn ongeveer hetzelfde als bij een speeddate waarbij je je geliefde hoopt te vinden: een ruimte vol zenuwachtige deelnemers, tafels voor twee, een klok én een gong. De studenten krijgen een lijst met deelnemende bedrijven uitgedeeld.
Maaike van Wegen volgt een minor reclame aan de Hogeschool Utrecht. Bedenkelijk kijkt ze naar het zojuist uitgereikte papier. ‘Ik ben niet heel erg enthousiast. Ik had gehoopt om op een marketingafdeling stage te kunnen lopen, maar zo te zien zitten die plekken hier niet bij. Ik moet het nog maar zien.’ Waarom doet ze eigenlijk mee? ‘Het is lastig om een goede stage te vinden. Ik ben nogal kritisch én bedrijven zoeken vaak academische studenten. Deze avond is speciaal voor hbo-studenten. Misschien zit er iets bij.’
De spelregels worden kort aan de bedrijven en studenten uitgelegd. Elk gesprek duurt tien minuten. Het bedrijf stelt zich voor en vertelt wat er verwacht wordt van de student. Daarna mag de student zich ‘verkopen’. Heeft iedereen het begrepen? Dan mag er gedate worden. De gong klinkt en binnen no time zit iedereen bij een bedrijf aan tafel. Af en toe wordt er op de klok gekeken, hoelang hebben we nog? Na tien minuten klinkt de gong en is het tijd om te wisselen.
Organisator én bedenker van de stagematch-avond, Annelies van Hierden van NIMA Students, kijkt tevreden rond. ‘Vanavond is een pilot. Als het aanslaat willen we dit ook op andere hogescholen organiseren. De Hogeschool van Amsterdam heeft al interesse getoond. Het idee voor de speeddate is ontstaan toen we met z’n allen een weekend aan het brainstormen waren in een huisje. Het zoeken naar een stageplek kost namelijk veel tijd. Ook voor bedrijven om een geschikte stagiair te vinden. Waarom dan niet vraag en aanbod bij elkaar brengen?’
Maaike komt aangelopen en maakt een iets verhitte indruk, maar kijkt blijer dan aan het begin van de avond. ‘Er zaten twee leuke bedrijven bij. Nu heb ik geen gesprek, dus kan ik even uitrusten.’ Dat had ze gedacht. Een van de NIMA Students komt op haar afgesneld. ‘Het bedrijf Why Robbie Rocks (de gelijknamige site biedt virtuele ontmoetingsmogelijkheden, red.) heeft op dit moment nog niemand. Wil jij misschien?’ Nu wordt Maaike enthousiast. Why Robbie Rocks kent ze via haar baantje in de kroeg en het is een ‘héél leuk’ bedrijf. ‘Tot zo!’, roept ze en schuift snel aan.
Maaike is niet de enige die enthousiaster wordt naarmate de avond vordert. David Suitela (student commerciële economie, richting sport en entertainment marketing) vertelt: ‘Het is leuker dan ik dacht. Als ik van te voren had geweten welke bedrijven er meededen, was ik niet eens gekomen. Nu ben ik er maar blind ingegaan en valt het erg mee.’
Ook aan de bedrijvenkant positivisme. Sander Meuwese, interim manager van het Genootschap voor Reclame, vond de cv’s ‘vrij beperkt’. ‘Maar ik ging open de avond in, omdat ik benieuwd was naar de studenten. Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben. De kandidaten zijn beter dan ik had verwacht.’
Als Maaike klaar is met het gesprek bij Why Robbie Rocks, staat het enthousiasme op haar gezicht te lezen. ‘Het klikte goed. Ze vonden het heel leuk dat ik de studie concept and brands volg aan het Fashion Institute en dat ik in Utrecht een minor volg. Ik neem morgen gelijk contact met ze op.’ En hoe vonden de mensen van Why Robbie Rocks de avond gaan? Cindy Vermeulen: ‘Er zaten zeker leuke kandidaten bij. We zoeken iemand met een marketing-sales geest die onze site populair kan maken. De stagiair moet creatief zijn en out of the box kunnen denken. En ja, zo iemand zat er wel bij…’
Twee weken later bellen we Maaike op. Was zij degene die Why Robbie Rocks in gedachten had? Is er – om in speeddate termen te spreken – een match? ‘Ja. Ik heb de volgende dag een mail gestuurd en kreeg als antwoord dat ze nog graag een langer gesprek wilden. Tussen kerst en oudjaar ben ik op gesprek geweest en een dag later ben ik aangenomen. Ik begin in februari en mag al mijn creatieve ideeën loslaten op de promotie van de site. Ik was misschien aan het begin van de avond niet heel enthousiast, maar uiteindelijk ben ik heel erg blij dat ik heb meegedaan.’
Vanessa Hinskens, projectcoördinator NIMA vereniging – waar NIMA Students onder valt – weet achteraf het precieze aantal matches van die avond niet te melden. ‘We hebben een evaluatieformulier gestuurd naar de deelnemers, maar daar hebben we nog niet alles van terug. Ik weet wel dat de RAI drie stagiaires heeft aangenomen. Nu gaan we bekijken of er behoefte is om dit ook op andere hogescholen te organiseren.’
Het is nu nog onduidelijk of stage speeddaten dé trend wordt van 2007. Veelbelovend klinkt het in elk geval wel.
Denise Lappain
