Wel of niet gaan zien?
Titel: Duska
Wat: De nieuwe film van Utrechter Jos Stelling gaat over een belegen filmrecensent die droomt over het meisje aan de kassa van de bioscoop. Zijn leven verandert als Duska, een stuntelige Rus, ongevraagd bij hem intrekt.
Waarom wel: niet voor niets dingt deze film mee naar een Oscar. Duska is een hoogst originele komedie met internationale allure. Sfeervolle gefilmd en met een hilarische visie op wat het Oostblok als entertainment beschouwt.
Waarom niet: als je er niet van houdt je te laten meeslepen in een verhaal in een verhaal in een verhaal…
Titel: Bidcatcher
Wat: tien minuten durende impressie van een beurs voor landbouwmachines. Mensen uit allerlei landen vertellen waarom ze hier zijn.
Waarom wel: prachtige beelden, hypnotiserende geluiden. De stem van de veilingmeester is pure muziek.
Waarom niet: als je niet van documentaires houdt. Bidcatcher is er één van vier in de serie Every picture tells a story, over alledaagse onderwerpen als vuilnis.
Titel: De Muze
Wat: een kantoorklerk wil schrijver worden maar krijgt geen woord op papier. Hij zoekt, vindt en verlaat zijn muze.
Waarom wel: als je nachtelijke industrieterreinen bij Rotterdam wil zien. Of Tara Elders met een blonde pruik.
Waarom niet: is dit ironisch bedoeld of simpelweg buitengewoon pretentieus? Vermoedelijk het laatste. Al in de eerste scènes wordt duidelijk dat de hoofdpersoon niets heeft meegemaakt en daar (erger nog) niets over te melden heeft. En dat dan in tranentrekkende cliché’s gefilmd. Get a life!
Titel: Sticky feet
Wat: een man heeft extreem plakkerige voeten, waar alles waar hij over loopt aan vast blijft zitten. Ook dieren. Zelfs een voetenfluisteraar kan hem niet helpen. Dat is geen leven….
Waarom wel: dit jaar is er minder animatie dan anders op het NFF. Udo Prinsen onderstreept maar weer eens dat Utrecht dé animatiestad is, niet alleen voor kinderen.
Waarom niet: twee van de drie vertoningen, waar je een kaartje voor koopt, worden gevolgd door de draak Zadelpijn (middelbare vrouwen praten op de fiets over vreemdgaan).
Titel: Mannenharem
Wat: Sextet (over alle varianten van oerhollandsche seks) is al een hit, maar Eddy Terstall heeft nóg een nieuwe film. In de komedie Mannenharem schrikt acteur Nasrdin als hij gevraagd wordt voor de rol van een ‘nicht als een kathedraal’. Iedereen om hem heen heeft een ander advies over hoe hij zijn mannelijkheid kan behouden.
Waarom wel: in slechts een kwartier nemen moslims, hetero’s, homo’s en de filmindustrie elkaar en zichzelf op de hak.
Waarom niet: misschien té pedagogisch verantwoord.
Titel: Wat blijft beweegt
Wat: dit jaar zijn ook veel amateurfilms te zien tijdens het NFF. Je kunt er ook zelf een maken in het programma 48 Hour film. Heel oude films worden in de documentaire Wat blijft beweegt gearchiveerd door een gepassioneerde vrijwilligster.
Waarom wel: het is leuk om te zien wat mensen belangrijk vonden om vast te leggen – zeg maar de youtube van vorige eeuw.
Waarom niet: t-r-a-a-g.
INTERVIEW
Meer gezellig dan spannend
Of Halina Reijn, Monic Hendrickx en Sanneke Bos in drie dezelfde creaties naar de première van Nadine komen is nog niet honderd procent zeker. Het zou wel toepasselijk zijn: alledrie spelen ze de hoofdpersoon van Erik de Bruyns nieuwe roadmovie.
Geld, mooie kleren en erkenning maken niet altijd gelukkig. Dat ondervindt hippe pr-dame Nadine als ze, de veertig naderend, een leegte voelt. Iedereen in haar omgeving is van rondneuken overgegaan op een fijn gezinnetje. Behalve zij. Als ze haar meest verse ex tegenkomt met schattige baby knapt er iets. Nadine pakt het draagstoeltje en gaat er vandoor.
Nadine verbeeldt drie fases in het leven van de hoofdpersoon, vertolkt door drie actrices. Halina Reijn speelt de jongste Nadine: hard werken, veel feesten, dure outfits, spannende one night stands. Het lijkt wel de wereld die Reijn beschreef in haar boek Prinsesje Nooitgenoeg, over het ‘verwende wijf’ Anna. Reijn: ‘Het jonge gedeelte, dat ik uitbeeld, heeft wel wat parallellen met mijn eigen leven, al ben ik totaal geen feestbeest maar een absolute huismus.’ Het interessante aan de rol lijkt voor haar dan ook eerder de opmaat te zijn die hij vormt naar de latere, wanhopige Nadine. ‘Het lijkt me een nachtmerrie lijkt om op een dag wakker te worden en een kind te willen, en dat het dan niet lukt.’
De actrices delen in de film een aantal gebaartjes en een voorkeur voor couture jurkjes, maar zijn verder niet voorzien van pruiken of schmink om op elkaar te lijken. In het theater komt het vaker voor dat je een rol ‘deelt’. Hoe laat je zoiets op het scherm werken? Reijn: ‘Bij deze film voelde ik me heel betrokken omdat ik de regisseur een beetje ken. We bespraken veel. Het was een unieke ervaring om samen die rol te spelen, wel prettig om de last door drieën te delen. Minder eenzaam. We hebben veel gelachen tijdens de repetities, al kwamen we elkaar tijdens het draaien bijna niet tegen.’
Nadine reist met de gestolen baby – soms achtervolgd door de politie – door Frankrijk en Portugal. De film zelf gaat ook internationaal draaien. Maar eerst de Nederlandse première. Hoe ervaart Reijn het NFF? ‘Spannend is het niet echt, eerder gezellig. Op internationale festivals lopen honderden fotografen en journalisten, je krijgt veel kado's en slaapt in prachtige hotels. In Utrecht is het charmant en leuk om allemaal oude bekenden tegen het lijf te lopen. Wel vind ik het belangrijk dat we zo’n festival hebben. Het is goed om de Nederlandse film te vieren en onder de aandacht te brengen. Maar iets meer glamour zou wel leuk zijn!’
Nadine is vrijwel dagelijks te zien tijdens het NFF. Landelijk gaat de film draaien vanaf 25 oktober. Halina Reijn is ook te zien in De prins en het meisje, waarin ze Mabel Wisse Smit speelt.
STUDENTENFILMS
Levende energie
Met een film over een paranoia wiskundige studeerde Igor Kramer onlangs af aan de Amsterdamse Filmacademie. Gödel draait in het programma Studentenfilms en maakt kans op de Tuschinski Award.
Het is een heel stille film.
‘Klopt. Naar mijn idee gaan mensen, als je ze overdondert met spektakel en geluid, achterover hangen. Als er maar weinig gebeurt, moet je goed opletten, ga je op het puntje van je stoel zitten. Ik houd de mensen graag wakker. Het publiek moet zich kunnen amuseren, dat zeker, maar ik geef ook graag wat mee. In dit geval is dat de gedachte dat er geen absolute waarheid is. De wiskundige en wetenschapsfilosoof Kurt Gödel betoogde dat niets echt nut heeft. Daar kun je depressief van worden, maar je kunt het ook geweldig vinden: alles staat open!’
Waarom deze man? Er zijn wel meer vreemde wetenschappers, en films daarover, zoals A beautiful mind.
‘Toen ik aan het project begon, wist ik eigenlijk niets over het persoonlijk leven van Gödel. De scenarist vertelde me over Gödels theorieën, de manier waarop zijn manier van wetenschap bedrijven eigenlijk grenst aan kunst. Toen ik me beter verdiepte bleek dat er een dramatisch verhaal bij hoorde. Gödel dacht dat hij vermoord zou worden en vertrouwde alleen zijn vrouw. Als zij zich dood heeft gevreten doet hij het tegenovergestelde: hij hongert zich dood. De man ís zijn eigen theorie.’
Kijk je uit naar de glitter en glamour van het festival?
‘Hiervoor heb ik veel voor televisie gewerkt. De magie van een groot publiek is er wel een beetje af. Maar televisie is vergankelijker, momenteel werk ik graag aan dingen die langer meegaan. Bovendien is het geweldig om in de zaal te gaan zitten bij je eigen film. Dat grote doek, de levende energie van het publiek. Ik verheug me zelf erg op de korte film-programma’s. Ik zit dan echt te kijken hoe de films gemaakt zijn. Wel heeft het NFF iets youtube-achtigs: je moet echt in de bak pus naar de parels zoeken. Maar het heeft ook iets moois: het totaaloverzicht van een jaar.’
Prijsvraag
Thomas Acda en vijf collega-cabaretiers presenteren tijdens het NFF hun persoonlijke Nederlandse filmfavoriet. Matthijs van Nieuwkerk interviewt ze erover. Alle onderstaande films draaien op het NFF, maar welke zijn gekozen door de BN-ers? Maak kans op leuke prijzen!
Martin van Waardenberg koos een van de hardste films uit de Nederlandse geschiedenis. ‘Wat ik goed vind aan de film is dat er met een enorme onverschilligheid gemoord wordt, wat in schril contrast staat met het zachte Limburgse accent van de personages.’ Tygo Gernandt speelde de hoofdrol in…
a. Van God los
b. Shit & Chicks
c. Hufters & Hofdames
In Nederland is het budget voor soundtracks zo’n 1 procent van het totaal van de film. Dat is te horen. Bij buitenlandse producties wordt de soundtrack op zich vaak een bestseller. Hier mogen we blij zijn als niet alles uit de sample- en geluidseffectenbak komt. De favoriete film van Viggo Waas is, met muziek van o.a. The Popes, Green Lizard en Nashville Pussy, een uitzondering. Waar hebben we het over?
a. Wild romance
b. Wilde mossels
c. Melody Z
Zelf speelde Peter Heerschop in Shouf Shouf Habibi. Een van zijn
lievelingsfilms is heel wat minder wereldwijs. Deze classic van Alex van Warmerdam gaat over een oudere jongere van 31 die maar niet weg wil bij zijn ouders. ‘Het was voor het eerst dat een lach in een filmtheater even hard klonk als in een gewoon theater.’ Welke film bedoelt Heerschop?
a. Ben X
b. Adam
c. Abel
Stuur je antwoorden voor 26 september naar trajectum@hu.nl en maak kans op:
– 2 kaarten voor het studentenprogramma op 28 september in het Louis Hartlooper Complex! Van 10 tot 18 uur.
– 3 animatiefilmpakketten met werk van Utrechts bedrijf il Luster.
– 1×2 kaarten voor de galapremière van Nadine op 29 september om 20.30 uur.
Geef aan welke prijs je wilt winnen.
Informatie op www.filmfestival.nl
