We hebben een nieuwe columniste! Büsra Kondakçi, studente Journalistiek aan de HU.
Ik kleed me zo feestelijk mogelijk. Omdat ik kleur geweldig vind en een vrolijke outfit maakt mijn dag compleet. Verder is het gewoon leuk om mezelf en anderen te verrassen, te spelen met kleurcombinaties, printjes, sjaaltjes en gekleurde sokken. Gedurende mijn pubertijd heb ik mezelf proberen te ontdekken door verschillende kleren te proberen. Ik heb nooit modebladen of fashiontrends gevolgd.
Kleine Busra kon niet altijd álle meningen links laten liggen, maar wat betreft mijn kledingstijl kon ik wel schijt hebben. Het is de manier waarop ik mezelf uit, part of my identity.
Niet iedereen was altijd positief. Meestal begrijpen ze niet waarom ik me zo kleed, ze vinden het raar of ‘te veel’. Op de basisschool had ik toffe voetbalschoenen. Mijn ene schoen had blauwe- en de andere rode veters. Kinderen in de klas hebben me erom uitgelachen.
Op de middelbare school zei mijn biologiedocent: ‘Jij hebt ook wel echt álles geprobeerd hè, qua kleding’. Niet een overduidelijke negatieve opmerking, maar het heeft me nog lang achtervolgd. Dingen die we niet kennen ervaren we als ‘bijzonder’, en dat is misschien normaal. Maar ik vind dat we voorzichtig moeten zijn met onze opmerkingen. Ik was me aan het ontwikkelen, mezelf aan het ontdekken, aan het experimenteren hoe ik mijzelf wil presenteren en waar ik mezelf comfortabel bij voel.
Inmiddels schenk ik geen aandacht meer aan sneren of rollende ogen als ik erbij loop als een vrolijke regenboog. Ik heb mezelf bevrijd van zeurende mensen en omringd met kleurrijke zielen. Dat voelt als een bevrijding. Want wat maakt het eigenlijk uit wat je draagt, als jij je er maar goed in voelt, toch? Mijn buurmeisje huppelt naar school in een knalpaarse lilajurk. Daar is ze apetrots op. Laat haar creatief zijn en gek doen, laat haar dragen wat ze wil. Kijk niet al te verbaasd als je iets ongewoons ziet. Want ‘anders zijn’ is cool.
Ook interessant: Worden studenten onzeker van Instagram?
