Ben je ook al aan achterstallig leeswerk begonnen? Ik lees net een lang artikel in The New Yorker van 19 mei over zogenaamde charter schools. Dat kunnen zowel basisscholen als middelbare scholen zijn. Zij hoeven niet aan zoveel regels te voldoen als de staatsscholen (public schools), maar ze krijgen ook minder subsidie. Dat geld moeten ze zelf ‘ophalen’ bij donoren, zoals bij stichtingen van de heren Zuckerberg (Facebook) en Gates (Microsoft). Volgens Wikipedia zijn er dit jaar 6400 charter schools in Amerika, allemaal zonder winstoogmerk, met ongeveer 2,5 miljoen leerlingen.
Het blijkt niet allemaal rozengeur en maneschijn te zijn. Een Newark-district ontving 200 miljoen dollar steun. Maar na drie jaar waren niet echt verbeteringen te zien. Veel geld ging naar consultants en evaluatiesystemen, waarvoor extra personeel nodig was. Regels kwamen naar de docenten maar werden niet samen met hen opgesteld.
In genoemd artikel staan enkele gedichten van veertienjarige middelbare-scholieren, die het woordje ‘hope’ moesten gebruiken.
We hope to live,
Live long enough to have kids
We hope to make it home every day
We hope we’re not the next target to get sprayed….
We hope never to end up in Newark’s dead pool
I hope, you hope, we all hope.
