Wat een verschil in beroepsopleiding als je de Faculteit Educatie (FE) en die van Economie & Management (FEM) vergelijkt. Op de FE krijg je veel verschillende stagemogelijkheden, terwijl je op de FEM slechts een periode van 10 weken in jaar twee en 20 weken in jaar vier krijgt. Een FE-student ziet dus veel meer praktijkvoorbeelden (en coaches!) tijdens z'n opleiding.
Volgens Jim Knight van de University of Kansas is niet de klasgrootte bepalend of de manier van toetsen voor wat studenten leren, maar de docent. Daarom zou het coachen gestimuleerd moeten worden. Een open deur als het rapport Gispen.
Begin jaren tachtig ontdekte men in Californië na een vijfjarige studie onder tachtig scholen iets interessants. Slechts tien procent van de docenten die meededen aan een workshop didactische vaardigheden bracht het geleerde in de praktijk. Maar als een coach werd toegevoegd aan de docent, die de vaardigheden in de praktijk moest brengen, steeg het percentage naar negentig procent.
Veel van onze nieuwe docenten worden voor de leeuwen geworpen. Ze mogen negen keer naar de Universiteit Utrecht, maken een portfolio en de HU is 2995 euro lichter. Hoeveel rijker zijn de nieuwe docenten? Gaan zij behoren bij de tien procent, of gaat de HU met capabele coaches zorgen voor een negentig procent implementatie?
