– Column van Remko van Broekhoven, docent journalistiek, over roem, zure druiven en een lekker appeltje.
‘ Een hongerige vos sprong eens uit alle macht naar een tros druiven; die hing hoger dan hij dacht. Toen hij er dus niet bij kon, liep hij weg en zei: “Ze zijn onrijp; die wil ik niet, te wrang voor mij.” De fabel is van toepassing op elke man die alles naar beneden haalt wat hij niet kan.’ Aldus de Griekse fabeldichter Aisopos.
Vaker dan me lief is herken ik me in deze gemankeerde vos. Ik ben namelijk niet beroemd. Anders had je dit wel gelezen op pagina 3 van je landelijke ochtendblad, of had je het me horen vertellen aan Matthijs van Nieuwkerk. Ik ben zelfs niet beroemd-in-Nederland. Zoals de voormalige soapies Victoria Koblenko, Katja Schuurman en Georgina Verbaan, die voor diverse programma’s dienstdoen als deskundigen bij willekeurig welk onderwerp: of het nu de penibele humanitaire situatie in Syrië is, de voortgang van het broeikaseffect, dan wel nut en noodzaak van een vegetarisch dieet.
Oeps… dit begint te klinken als afgunst. Want natuurlijk wil ook ik graag beroemd worden. Of juister gezegd: ik heb het vaak gewild. Om de mensheid te dienen, laat dat duidelijk zijn. Als beroepsrevolutionair, als schrijver of als filosoof, you name it…
Ik ben niet beroemd geworden. Wellicht ook omdat ik mijn kansen nooit gegrepen heb. Zoals dat moment vijftien jaar geleden dat een dame mij in de kroeg een visitekaartje in de hand drukte met de aansporing om me op te geven als deelnemer aan Big Brother. Of toen ik bijna tien jaar terug gebeld werd door een bureauredactrice van De Wereld Draait Door, kort nadat mijn eerste boek was verschenen. Een half uur lang sprak ze met me, om enigszins beteuterd te besluiten: ‘Volgens mij bent u toch meer activist dan filosoof.’ Exit my fifteen minutes of fame.
Nu ben ik dus niet beroemd. Ik zal het ook wel nooit meer worden. Zelfs niet in Nederland. Zijn de druiven zuur, daar in de hoogte waar anderen ervan genieten? Ik geloof het niet, ze lijken hen althans prima te smaken. Maar ik ben eigenlijk wel tevreden met het appeltje waarin ik bijt.
