Yolande Tump is vierdejaars student journalistiek en blogt wekelijks over haar belevenissen
Voor sommigen is het een peulenschil, voor anderen een ware hel; een stageplek zoeken. Waar de een na de eerste brief al wordt aangenomen, blijft een volgende hopeloos zoeken. Uit eigen ervaring weet ik inmiddels dat een leuke stageplek vinden behoorlijk frustrerend kan zijn.
Pliep, pliep. Uw heeft een nieuw bericht. Zodra ik het Gmail-icoontje zie verschijnen in mijn scherm klik ik er hoopvol op. ‘Sorry, maar vanwege een reorganisatie hebben wij besloten volgende periode geen stagiaires aan te nemen.’ De moed zakt me in de schoenen. Dat was mijn laatste kans, nu moet ik opnieuw op zoek gaan.
Ik ben niet de enige met het probleem, dat weet ik inmiddels. Sollicitatiebrieven die niet worden beantwoord, de zoveelste afwijzing, ze hebben al een stagiaire. Ik heb het allemaal gehoord van klasgenoten of vriendinnen. Een goede vriendin van me heeft naar meer dan twintig bedrijven brieven gestuurd, geen ging akkoord. Gisteravond stond het blije bericht op Facebook: ‘Afstudeervoorstel is officieel goedgekeurd!’ Nu ik nog.
Zelf ben ik nog steeds op zoek naar een stageplek. Ik heb gekeken naar een paar leuke opties. Waar liggen mijn kansen, mijn mogelijkheden? De eerste e-mail ging er al snel uit. Naar een leuk tijdschrift, dat mij hopelijk graag wil hebben als stagiaire. Nu maar duimen dat ze plek hebben, niet aan het reorganiseren zijn en mij willen uitnodigen voor een gesprek. Anders moet ik weer verder op zoek. Zucht.
