Reint Jan Renes is lector Crossmediale Communicatie in het Publieke Domein en blogt op deze plek maandelijks over zijn vakgebied.
Op de lagere school speelden we in de klas geregeld doorfluisterspelletjes. Zittend in een kring fluisterden we giechelend een zin door om vervolgens gespannen af te wachten wat er aan het einde van die zin was overgebleven.
Ik moest aan dit spelletje denken toen ik vorige week per mail een brief ontving waarin stond dat het CvB in het kader van een sterkere focus op het zelfstandig werken in teams en meer eigen initiatief van medewerkers de HU-faculteiten in de huidige vorm gaat opheffen. De brief was naar een select groepje (onder wie faculteitsdirecteuren en lectoren) gestuurd. De inhoud was niet vertrouwelijk en mocht dus met anderen gedeeld worden. In diezelfde week had ik samen met andere lectoren een overleg met het CvB en verscheen op het intranet een interview met onze voorzitter. Een interview waar – na twee inleidende paragrafen – in een bijzin het opheffen van de faculteiten aan de orde kwam.
Alle communicatie-activiteiten vonden plaats terwijl het grootste deel van de medewerkers op vakantie was.
Als je een maatregel zacht wil laten landen vertel je het eerst aan een klein groepje sleutelpersonen, omhul je de meest precaire aspecten met afleidende informatie en zet je het geruisloos op intranet wanneer veel mensen afwezig zijn. Zoals ze in Den Haag ook weten, politiek heikele kwesties communiceer je vlak voor het weekend als de zaterdagkranten al gedrukt zijn en bij voorkeur wanneer er een WK voetbal gaande is.
Effectief
Marketing maakt graag gebruik van fluistercampagnes die geselecteerde groepen vroegtijdig van ‘iets’ op de hoogte brengen met het idee dat zij dit weer doorvertellen. Doordat sleutelpersonen over dat ‘iets’ gaan praten beïnvloeden zij het gesprek en de opinies van anderen. Fluistercampagnes zijn effectief omdat mensen gevoelig zijn voor geruchten, zich gemakkelijk laten beïnvloeden door tweedehands informatie en ontvankelijk zijn voor meningen van significante anderen.
Marketing maakt graag gebruik van fluistercampagnes die geselecteerde groepen vroegtijdig van ‘iets’ op de hoogte brengen met het idee dat zij dit weer doorvertellen. Doordat sleutelpersonen over dat ‘iets’ gaan praten beïnvloeden zij het gesprek en de opinies van anderen. Fluistercampagnes zijn effectief omdat mensen gevoelig zijn voor geruchten, zich gemakkelijk laten beïnvloeden door tweedehands informatie en ontvankelijk zijn voor meningen van significante anderen.
Bij navraag onder de docenten van mijn onderzoeksgroep had iedereen een fijne vakantie gehad en bleek niemand op de hoogte te zijn van de rigoureuze plannen van het CvB. Aan mij dus de schone taak om de informatie zo goed mogelijk de kenniskring door te fluisteren. En nu maar hopen dat de mooie, zacht gefluisterde woorden over verbinding, werken in teams en meer eigen initiatief luidruchtig worden omgezet in inspirerende daden. Binnen mijn onderzoeksgroep zijn we alvast begonnen.
