De afgelopen twee weken ben ik in Kenia geweest en heb daar presentaties gegeven aan groepen studenten van de MOI university in Eldoret en Kitale. Dat waren studenten van verschillende faculteiten, de meeste van hun School of Education, maar ook van Human Resource Management, Law, Economics en Sports Marketing. Elke presentatie was daarom iets anders. Maar ik begon altijd met iets te vertellen over Nederland, dat tweederde onder de zeespiegel ligt, dat we in ons kleine land 17 miljoen inwoners hebben en dat je van de kust al na 170 kilometer in Duitsland bent.
Op de vraag wat onze hoofdstad is, kwam slechts een keer het goede antwoord. Maar velen kenden wel The Hague, waar het International Criminal Court (ICC) al een paar keer bezoek heeft gekregen van de huidige Keniaanse president Uhuru Kenyatta en de vicepresident William Ruto. Beiden zijn aangeklaagd wegens misdaden tegen de menselijkheid, die zijn gepleegd na de verkiezingen van 2007, wat post election violence (PEV) wordt genoemd. De verwachting is dat er te weinig bewijs is tegen de steenrijke Kenyatta, zoon van de eerste president van onafhankelijk Kenia. Tegenstanders zijn er van overtuigd dat hij getuigen heeft omgekocht (en zelfs heeft omgelegd, oftewel heeft laten vermoorden), zodat er te weinig getuigen overblijven.
