Remco Werkman (21), vierdejaars international business for emerging markets, studeert een jaar lang aan de Trisakti University in Jakarta. Hij blogt elke twee weken voor Trajectum over zijn tijd daar. Deze keer: even terug in Nederland, waar iedereen zeurt…
Een paar dagen terug kreeg ik een e-mailtje van een vriendin: ‘Jij moet naar Utrecht komen, maandag een congres over 3D-printen en co-creatie.’
Wat? Wat is dat? 3D-printen?
Als je een tijdje weg bent geweest en weer terug komt in je vertrouwde omgeving gaan je bepaalde dingen opvallen. Natuurlijk, zoals verwacht is er een hoop niet veranderd, maar juist de dingen die wel veranderen, vallen op.
Wat opvalt, is dat iedereen aan het zeuren is, altijd… (al is dat misschien niet veranderd, maar valt het nu pas op). ‘De trein is een minuut te laat.’ ‘De app werkt niet.’ ‘De 3G is langzaam, waarom hebben we nog geen 4G?’ ‘Wat? Wat is dat?’
Ik wil niet betweterig overkomen met een opmerking als ‘Je moest eens weten hoe het in Indonesië is.’ Misschien is al dat gezeur wel de reden waarom Nederland zo goed geregeld is, zo georganiseerd en zo tot in de puntjes verzorgd.
Wat nu echt opvalt, is dat er een hele hoop winkels leeg staan. Dat er nog steeds een hele hoop huizen te koop staan. Een oom, een buurman, een vriendinnetje, ze zijn allemaal hun baan kwijt. Je ziet fysiek de impact van het abstracte nieuws over ‘de financiële crisis.’ Als je een krant open slaat, staan er altijd artikelen in dat een afdeling gesloten moet worden, dat een bedrijf bankroet is en dat KPN, ondanks tien jaar met Ad Scheepbouwer, gewoon weer terug bij af is.
Dan zit je opeens weer in Utrecht, speciaal een colbertje aangetrokken, tussen de ‘yuppen’ op dat congres over co-creatie, 3D-platforms en 3D-printen. Over licht en ambiance, Philips peertjes met wifi, Nespresso-koffie ‘want DE is ook maar slootwater’. We hebben goud in handen, maar we moeten het samen doen.
Dat is zo raar: innovatie in Indonesië is snelle, kapitalistische groei. Meer, Meer en nog Meer. Gewoon groei in de praktijk, een trap bouwen omdat we naar boven moeten, een supermarkt neerzetten omdat er geld mee te verdienen is. In Nederland hebben we het over co-creatie, over perfectionering of nog beter: koppelingen maken, zoals tussen een lampje en het internet of een online platform dat dingen makkelijker maakt…
Remco houdt naast deze blog ook nog een eigen blogsite bij over zijn tijd in Jakarta.
