Mijn naam is Laura van Strijp, ben 23 jaar oud en heb een kamer in Amersfoort. Ik ben derdejaars student aan de opleiding management in de zorg en zit nu voor mijn derdejaars stage in Uganda. In mijn blog zal ik jullie op de hoogte houden van de avonturen hier.
Gisterenochtend zijn we vertrokken van Amsterdam naar Istanbul en het was heerlijk om in Istanbul even bij te komen en een stukje te kunnen lopen. Na twee uur zijn we weer ingestapt in het vliegtuig naar Entebbe en daar zijn we gelukkig inmiddels ook aangekomen.
We vlogen met Turkish Airlines en het eerste vliegtuigje was net een krappe moskee met van die muziek en Turkse mensen en eten, maar het tweede vliegtuig was netjes verzorgd. We kregen nog oordopjes, sokken en slaapbrillen en het eten was lekker.
Vannacht kregen we al meteen een welkom-in-Afrika-gevoel… We kwamen het vliegtuig uit met de trolleys met een trap, moesten toen de weg zoeken naar de ingang van het vliegveld en daar moesten we nog een formulier invullen. Daarna de koffers opgehaald, wiehoee ze waren aangekomen.
Toen kwamen we in de ‘aankomsthal’, wat eigenlijk meer een hok was met allemaal mensen die je wilden strikken voor een taxi. Wij hadden al een taxi geregeld dus daar wilden we op wachten. Hij kwam een half uur te laat, maar dat hadden we stiekem al wel verwacht dus we waren blij dat hij nog kwam.
Op het vliegveld konden we bij geen enkele automaat pinnen dus vroegen we de chauffeur om te stoppen bij een pinautomaat. Dat was hoopgevend… deze automaat pakte in ieder geval mijn bankpas… Helaas slikte hij hem daarna in. Na veel op de stop- en continue-knoppen geduwd te hebben kwam hij er uiteindelijk toch weer uit.. pfiew daar kwam ik weer weg met de schrik.
Alsnog zonder geld de reis maar doorgezet naar het Entebbe backpackers hostel. We hadden pech want de stroom was uitgevallen. Haha. De hoofdlampen kwamen dus meteen al van pas want we moesten natuurlijk binnen zien te komen, een pyjama zoeken en de grote klamboereparatiesessie houden met plakband.
Dat was dus wel een overgang van koud weer in Nederland naar 30 graden zonder ventilator in Uganda. Uiteindelijk gingen we rond half 5 slapen en om half 8 was hier weer ontbijt met bezigheden. De mensen gaan hier dus vroeg slapen maar staan ook weer op als het licht wordt. We gaan ons zo opfrissen en dan maar eens een rondje om het hostel lopen nu het nog licht is…
