Gisteren een interview gelezen in Het Parool met Ron Oostdam, lector van het Kenniscentrum Onderwijs en Opvoeding van de Hogeschool van Amsterdam. Ik ben het zo eens met hem. "De Citotoets is een volgsysteem, niet een achtervolgsysteem waar leerlingen nog lang last van kunnen hebben." Het vervelende is dat sommigen, waaronder ik zelf, het al jaren roepen, maar beleidsmakers denderen maar door. Al in een eerdere blog schreef ik dat onderwijs herhalen is. Daarom nog maar een aantal zinnen uit het interview.
Streven naar betere prestaties is goed, maar het onderwijs is ook voor socialisering en persoonlijkheidsvorming van kinderen. Dat verdwijnt naar de achtergrond, omdat dit nu eenmaal minder meetbaar is dan een bepaald rekenniveau, aldus Oostdam. "De nadruk moet liggen op competenties en niet alleen maar op toetsresultaten. Op dit laatste worden scholen beoordeeld. Terwijl de kwaliteit van een school in een achterstandswijk beter kan zijn dan een school met hoge toetsresultaten uit een buurt, waar het opleidingsniveau van de ouders hoog is."
Het is in het mbo en het hbo niet veel anders. Ook daar wordt zo veel aandacht aan het presteren voor toetsen besteed, met vaak bijbehorende bureaucratie, waardoor andere zaken blijven liggen. Geef goede leerkrachten de ruimte en vertrouwen (een beetje extra geld mag ook).
