Op de rand van afstuderen en arbeidsmarkt beseft Nina Bogosovac dat ze zich moet onderscheiden om eruit te springen. Maar hoe doe je dat? In deze serie gaat zij op zoek naar studenten die haar twijfels over de toekomst misschien kunnen wegnemen.
‘Maar ze zitten te springen om enthousiaste mensen.’
Ik hoor het mijn moeder zeggen als ik zucht om de toekomst binnen mijn banensector, de journalistiek. Want het is geweldig om mijn ‘roeping’ te hebben gevonden, maar ook een beetje eng. Want wat als ik juist in die geweldige niche geen baan vind? Of erger: wat als ik die passie (daardoor) verlies?
Om er alles aan te doen om een beetje succesvol te zijn, probeer ik naast de benodigde biertjes ook bezig te zijn met mijn toekomst. Ik denk inderdaad dat de key to succes enthousiasme is en af en toe een beetje bluffen. Maar hoe laat je dit in de praktijk voor je werken en delen andere studenten mijn zorgen?
Werkervaring
Na een rondvraag ik mijn klas, op zoek naar bevlogen studenten met wie ik een beetje kan ‘sparren’, krijg ik een tip die mij naar student Steven van Roosmalen (24) leidt. Hij studeert media, informatie & communicatie en volgt een minor filosofie aan de HU. In een gesprek vertelt hij zoveel mogelijk werkervaring op te doen naast zijn studie.
Ik ben onder de indruk: maar liefst drie jaar is hij buiten schooltijd bezig geweest met een film, die hij nu samen met zijn team opstuurt naar filmfestivals. In een gesprek vertelt hij over zijn vastberadenheid om er iets van te maken en over de onzekere weg die hij moet afleggen als beeldmaker.
Gedrevenheid
‘Ik denk dat je als student heel veel moet oefenen en heel veel met je vak bezig moet zijn.’
Het antwoord van Steven op de vraag hoe hij het hoopt te redden in een land waar naar zijn zeggen ‘weinig aandacht en geld is voor de filmindustrie’ klinkt logisch. Toch is zo’n gedrevenheid niet vanzelfsprekend voor iedere student.
Steven: ‘Ik heb het gevoel dat ik er uit moet steken, wil ik hiervan kunnen leven. Misschien klinkt dat een beetje egoïstisch, maar zo bedoel ik het niet. Ik volg nu een minor filosofie om kritischer te kijken naar mijzelf en mijn producties. Dat is een bewuste keuze. Al begon mijn passie ooit toevallig; achteraf kan ik stellen dat ik al op jonge leeftijd een filmcamera had. Toen was het puur een interesse, nu probeer ik hier echt iets van te maken door een minor te volgen en films te maken.’
Bang
Het beeld dat Steven schetst, is voor mij herkenbaar; maar vindt hij het nooit eng, een carrière waarvoor je echt moet uitblinken? ‘Ik wil het beste uit mijzelf halen, omdat ik vind dat je eigenlijk jezelf anders tekort doet. Filosofe Hannah Arendt zei ooit: “Arbeid moet plezier geven aan de mens.” De mens houdt van arbeid. Ik doe mijzelf te kort als ik zou toegeven aan een back-up plan. Met een knipoog: ‘Maar ik ga niet dood als ik het hierin niet weet te maken.’
Het open gesprek met Steven maakt voor mij duidelijk dat het juist een voordeel is dat je ‘beroep’ vervlochten is met je interesse(s) en dat het geen ramp als dit misschien niet zo succesvol uitpakt als gewenst. Maar ook ik moet die weg volgen, ben ik bang. Tegen beter weten in ga ik mijzelf niet te tekort doen. En jij?
