In de kranten die ik lees, zie ik nogal eens ingezonden brieven over het onderwerp onderwijs. Vaak ben ik het met de briefschrijvers eens. Meestal zijn het mensen die nog actief zijn in het onderwijs en zich dan afvragen waarom beleidsmakers zo weinig naar hen luisteren. Misschien luisteren ze wel, maar doen niets met wat ze horen.
Afgelopen zaterdag in de bijlage van de Volkskrant een artikel over de driedaagse werkweek van juf Jikke. Ze werkt 39 uur, waarvan 15 uur lesgeven. Keurig is aangegeven wat ze allemaal in de rest van die uren doet: veel administratie. Vaak taken die er van overheidswege in de afgelopen decennia zijn bijgekomen. Juf Jikke heeft het gevoel dat het nooit afkomt.
Mensen in het onderwijs zagen dit allemaal aankomen, net zoals de geleidelijke verdwijning van de man uit het onderwijs. In het basisonderwijs is al 82 procent vrouw. Volgens het CPB is er volgend jaar een tekort van 1.800 leerkrachten, wat oploopt tot 14.000 in 2015. In een onderzoek van het CNV zegt bijna tweederde van de leerkrachten dat niet-lesgevende taken ten koste gaan van lesgeven. Ik heb het idee dat het aantal niet-lesgevende taken zelfs toeneemt. Hoe zou dit op de HU zijn?
