Columns

Wat mag kwaliteit kosten?

Alwin van der Blom is student aan de HU, lid van de FMR bij de faculteit Educatie en lid van de CMR. Voor Trajectum blogt hij op persoonlijke titel. 

Mijn vorige blog heeft aardig wat stof doen opwaaien. Vooral de studenttevredenheid over docenten zou een ietwat eenzijdig verhaal zijn. Dat klopt, want tevredenheid is inderdaad in alle geledingen van de hogeschool belangrijk. Studenten wensen bijvoorbeeld goed onderwijs, bekwame en gemotiveerde docenten. Docenten wensen daarentegen functionerende hulpmiddelen, bekwame en gemotiveerde studenten, een prettig werkklimaat en een collegiaal team. Om maar een paar voorbeelden te noemen.

Wellicht was daarom 'samen' het thema tijdens de jaaropening van de medezeggenschap. Onder het genot van een high tea met soesjes, bonbons, muffins, brownies en cakejes speechten vice-voorzitter Jeroen van Zanten en voorzitter René Versteegh van de Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) over het onderwijs en de medezeggenschap van de hogeschool. Het onderwijs is niet eenzijdig; het is een wisselwerking tussen studenten, medezeggenschap, onderwijzend personeel, ondersteunend- en beheerspersoneel. Menig student en doctorandus knikten instemmend bij de toespraken. Na afloop verplaatsten enkele aanwezigen zich naar Oudenoord 700 waar het hogeronderwijsdebat ‘Wat mag kwaliteit kosten?’ plaatsvond. De CMR, het LSVb, LAKS, enkele leden van de Tweede Kamer (SP, VVD, GroenLinks, SGP, D66, PvdA, CDA en ChristenUnie) en andere genodigden en prominenten waren aanwezig om met elkaar het debat aan te gaan.

Tijdens haar inleiding vertelde collegevoorzitter Geri Bonhof dat studenten van Hogeschool Utrecht kunnen inhalen, versnellen, profileren en excelleren. Vernieuwende cursussen worden opgesteld en ingesteld om deze aspecten te bewerkstelligen. Geri noemde de minor ‘Leiderschap voor bestuurlijk actieve studenten’, waar zelfs studenten van het WO interesse in hebben. De volgende spreker stond in het midden om het idee voor een studiebijsluiter uit te leggen. Iedereen mag bepalen wat hij/zij wil studeren maar eerlijkheid duurt het langst. Zijn de kansen op een baan zeer klein? Plaats dat dan met grote rode letters in de studiebijsluiter. Zo voorkomt men (enigszins) teleurstelling en hogeropgeleiden die na afstuderen werkloos thuis komen te zitten. Historicus P.G. Kroeger vertelde een vermakelijk verhaal over de totstandkoming van de ov-jaarkaart en hoe de toen geldende fundamenten aan het afbrokkelen zijn. Na het aanhoren van deze experts kon het debat beginnen.

Na overwegend veel tegenstemmers tijdens de eerste stelling (in de trant van ‘Nederland heeft het beste onderwijssysteem van de hele wereld’) liepen de meningen steeds vaker uiteen. Mogen grote bedrijven (Philips en Akzo) ook hbo-opleidingen aanbieden? Is het sociaal leenstelsel de uitkomst voor zowel de overheid als de toekomstige student? Er kwamen goede argumenten van beide kanten zonder winnaars of verliezers. Wat wel duidelijk werd, is dat er vooralsnog geen antwoord te vinden is op de vraag wat kwaliteit mag kosten. Het zette echter wel aan tot nadenken, waar wij misschien 'samen' uit kunnen of moeten komen.