De waarheid is soms moeilijk te achterhalen. Een uitspraak als ‘ik weet het meer dan honderd procent zeker’ is onzin. Iets helemaal zeker weten is al lastig. Vanmorgen wordt de affaire van top-ambtenaar Joris Demmink weer aangehaald, omdat zes gevangenisdirecteuren aangifte hebben gedaan tegen minister Opstelten. Want die zei ooit: “Het was niks, het is niks en het wordt niks”, wat zij niet geloven. Gaat dit de doofpot in, of krijgt het toch een vervolg?
Het lijkt een beetje op de rechtszaak tegen de vierde en huidige president van Kenia, Uhuru Kenyatta, die wil dat het Internationaal Gerechtshof stopt om hem te vervolgen voor zijn veronderstelde rol na de geweldsuitbarsting na de presidentsverkiezingen van 2007. Als ik Keniaanse collega’s spreek, zeggen zij ervan overtuigd te zijn dat Kenyatta getuigen onder druk heeft gezet en misschien zelfs heeft laten verdwijnen om maar niet vervolgd te worden. Waar is die doofpot?
Kan zoiets ook in het onderwijs gebeuren? Op de HU bijvoorbeeld, zonder dodelijke slachtoffers natuurlijk, zijn voor zover ik weet rechtszaken aanhangig gemaakt bij de bestuursrechter in Woerden, die nooit voor de volle honderd procent gewonnen zijn. Heeft iemand na afloop eens in die doofpot gekeken, hoe de vork in de steel zat?
