Utrecht heeft meerdere studentenverenigingen. Houd jij ze uit elkaar en welke past bij jou? In de serie borrelen, feesten en… onderzoeken we het voor je. Voor bestuursvoorzitter van Biton Sytze Hoekstra (22) is studentenvereniging Biton zijn tweede thuis.. En niet alleen voor hemzelf. ‘We zijn één grote diverse vriendengroep.’
‘Ik herinner me een heel leuke Bitonavond,’ vertelt Sytze enthousiast. ‘Ik had een vriend van mij meegenomen uit studentenvereniging in Leiden en we deden een spelletje dat we Flugelen noemen. Er staat een leeg kratje, iemand bestelt een Flugel, die drink je op en daarna gooi je hem naar het kratje. Valt hij erin, dan krijg je een nieuwe Flugel voor niks, maar als hij ernaast valt moet je de hele groep op een Flugel trakteren. Dat escaleert heel hard. Die vriend was heel erg onder de indruk van de gezelligheid en de chaotische sfeer bij Biton. Op een goede manier. Het draait hier echt om gezelligheid, iedereen is eigenlijk vriend van elkaar.’
Dat klinkt als een warm bad. Wat maakt Biton voor jou zo bijzonder?
‘Ik zit nu tweeënhalf jaar bij de vereniging. Ik was op zoek naar een plek voor mensen zoals ik: een beetje alternatief. Ik wilde niet zo’n traditionele mannenvereniging en ging online zoeken. Biton sloot perfect bij mij aan. Ik had het gevoel dat ik er mezelf kon zijn en dat is ook zo. Je hoeft hier niet te voldoen aan sociale normen van de maatschappij. Biton is het merendeel van mijn sociale cirkel geworden: ik heb er vrienden voor het leven gekregen en ook mijn vriendin hier ontmoet. Ook aan de reünisten (Biton vierde vorig jaar haar 50-jarig bestaan met onder andere een reünie, red) zie ik dat ze nog steeds vrienden zijn.’
Wat doen jullie in jouw ogen anders dan andere verenigingen?
‘We hebben geen ontgroening en geen jaarlagen. Onze disputen kiezen niet wie er bij hen komt, maar je mag zélf kiezen of een dispuut je interesseert. Op een bord hangen allerlei verschillende disputen, met thema’s als metal en horror, kunst en cultuur, nerds, bordspelletjes en games. Dan zijn er ook nog 38 commissies. Op een normale borrelavond heb je bijvoorbeeld aan de ene kant van de bar een gesprek over anime One Piece (een Japanse manga-animatieserie) en aan de andere kant een gesprek over de situatie in Oekraïne. Ons enige criterium is dat mensen open minded moeten zijn.’
Geen ontgroening. Wat kunnen aspirantleden wél verwachten?
‘Je begint met een werkkamp, beetje ongelukkige naam, maar het is heel leuk. We gaan met zijn allen naar Amerongen om daar boompjes te planten en afval te prikken. Iedereen doet mee, ook het bestuur en de (aspirant af) leden, we zijn samen aan het werk voor een goed doel. Dan zijn er allemaal presentaties van disputen en commissies zodat je ons beter kunt leren kennen. In het tweede kamp, dat noemen we het gezellikamp, doen we allemaal leuke dingen met elkaar. We vinden het belangrijk dat iedereen zich welkom en snel thuis voelt.’
Hoe verlagen jullie de drempel voor aspirantleden?
‘We maken in het begin niet expliciet wie in het bestuur zitten, dat doen we bewust zodat aspirantleden ook met bijvoorbeeld mijzelf, slap kunnen lullen zonder zich geïntimideerd voelen. Daarbij is er elke dag wel iets: maandag, donderdag en zaterdag borrelavond, dinsdag kan je hier studeren aan de bar met muziek, vrijdagen zijn disputen. Je kunt dus altijd wel ergens bij aanhaken.’
Jullie hebben ook verschillende ruimtes zie ik.
‘Ja, we hebben dan ook zo’n 350 leden. Op donderdagen hebben we feestavond en dan staat de dansvloer goed vol, vaak zitten er dan ook mensen in de tuin en in de kelder. Elke ruimte is anders. Eerst zat Biton aan de Oudegracht. In de tuin hebben we een vijver gebouwd met een fiets en een winkelwagentje als herinnering aan de Oudegracht. In de kelder is de chillruimte.’
Waar ben je trots op?
‘Ik ben erg trots op de cultuur, iedereen is open, je hoeft je niet te schamen voor bepaalde dingen. Als je iets op je hart hebt of het gaat even niet zo goed met je, dan is er altijd iemand bereid om naar je te luisteren of je een knuffel te geven.
En je ziet daar wel de sterkedrankplank (wijst), we hebben de grootste sterke drank collectie van heel studerend Nederland, maar dat betekent niet dat je ook moet drinken. We hebben respect voor elkaar en ondanks dat niks verplicht is en alles vrijblijvend, doen we allemaal heel veel voor Biton. Het wordt echt voor heel veel mensen een tweede thuis. En je hebt hier kans om te groeien, zo leerde ik veel van de tijd dat ik in de debatcommissie zat en ook nu ik in het bestuur zit leer ik van alles. Alleen vindt mijn vriendin nu dat ik wel erg weinig thuis ben.’
