Bert Natter (1968) kennen we als de literaire partner in crime van Ronald Giphart. Al vanaf de middelbare school werd de literatuur hun grootste wapen in de strijd om populariteit en vrouwelijke aandacht. ‘We speelden niet dat we schrijvers wilden zijn, we wáren het, godbetert,’ schreef Giphart later in Planeet Literatuur. Daar waar Giphart al tijdens hun studie Nederlands de weg nam richting schrijverschap, is Natter via vele omzwervingen pas nu literair gedebuteerd. De titel Begeerte heeft ons aangeraakt (een regel uit het socialistisch strijdlied ‘De Internationale’) doet wellicht het ergste vermoeden, maar elke angst voor pretentieus intellectueel geleuter of over de datum studentikoos gebral is ongegrond. Natter heeft een prachtig debuut afgeleverd dat leest als een spannende thriller. Een gedesillusioneerde conservator van oude muziekinstrumenten belandt bij toeval op het Groningse platteland in een volslagen geschift gezin dat zich opmaakt voor de begrafenis van de heer des huizes. Het boek zindert van spanning (ja, ook seksueel) en zelfs een stukje humor ontbreekt niet. Dat wat Natter zelf altijd al vermoedde, klopt dus: hij is een schrijver, godbetert!
Uitgeverij Thomas Rap (272 pag, 17,90 euro)
Christie Hofmeester
(vier sterren)
