Bijna alle HBO instellingen met tussen de tien en vijftigduizend studenten hebben het moeilijk. Waar haal je die gepassioneerde docenten vandaan met voldoende kennis uit het bedrijfsleven? O ja, degenen die aan dat criterium voldoen, maar geen master hebben vallen af. Hoeveel houd je er over om al die studenten te bedienen? Weinig. Een blijvend dilemma. Bepalend blijft de kwaliteit van de docent.
In alles lijken we Amerika te volgen. In heel Europa zijn de bachelor, master en PhD degrees al gewoon. We worden gedomineerd door lijstjes. In de jaren zestig waaide de Top-40 over uit Amerika naar de piratenschepen. En sindsdien is het niet meer opgehouden, tot en met het lijstje van de beste oliebollenkramen van Nederland. Van alles wordt tegenwoordig in zogenaamde rankings gevat. Elke ochtend op radio1 zelfs Ranking the news.
"In de VS is leren op veel scholen irrelevant geworden, het gaat vooral om test- en toets resultaten (evidence based)", schrijft Jan Lepeltak in het maandblad Vives (trouwens aan te bevelen voor elke docent die interesse heeft in het gebruik van nieuwe media in de klas). Je ziet ook op de HU, dat meer aandacht wordt besteed aan processen dan aan het zoeken naar docenten met passie. Bureaucratie boven gefascineerdheid.
