De maandelijkse column van Willem Spork, student Journalistiek. Ditmaal: het negatieve oordeel in de HBO Keuzegids en de vraag wat écht belangrijk is.
Ik denk dat we allemaal de cijfers wel hebben gezien, de eindeloze stroom aan nieuwsberichten, directeurs en voorlichters op televisie. Het was het gesprek van de dag in het studentencafé. In de Keuzegids HBO komt de HU er niet goed vanaf.
Zelf noemt de hogeschool dat ‘ontzettend jammer.’ Zeg dat wel! Want ik heb mezelf wel even afgevraagd of mijn diploma straks nog waard is wat ik ervan had gehoopt. Logisch lijkt me, als er zo negatief wordt gesproken over je studie.
Aan de andere kant zijn er ook meer dan genoeg mooie dingen waar we van mogen genieten. Ik kan me de eerste dag op de HU nog goed herinneren. Ik heb in één dag dertig nieuwe vrienden gemaakt. We stalden ons na de les in de kroeg, waar ongeveer de hele faculteit plaats had genomen. We openden een Whatsapp-groep, wat meteen uitliep in complete chaos. We leerden dingen, deden dingen, groeiden samen en kregen een idee van wat we later tijdens ons werk ‘in het echte leven’ zouden gaan doen.
Hoe mooi is het, dat we elkaar dan weer tegen kunnen komen en kunnen lachen om de dingen die we nu doen? De basis die we leren op onze opleiding is belangrijk. De vriendschappen zijn geweldig. Een combinatie van deze twee is wat onze studietijd zo’n mooie tijd maakt. De inhoud is met een cijfer samen te vatten, maar de ervaringen die we delen en opdoen niet. Die ervaringen zijn in mijn ogen het belangrijkste en laten we daar nou het meest van genieten.
Aan het eind van de dag, als we met onze zatte kop aan de bar hangen, zijn die ervaringen óns gesprek van de dag.
