Ik heb al drie dagen griep. En dan bedoel ik niet zomaar een kouwtje met een snotneus of zo. Nee man/vrouw, echt griep! Zo’n griep waarbij al je spieren, nieren, levers, longen, buiken, hoofden, haren en botten pijn doen.
“Al 26 griepdoden”, lees ik op internet, en ik voel me op slag nog zieliger. Is trouwens best wel lekker, beetje deprizieligheid. Ik voed dat met muziek van Portishead, heerlijk! (En voor wie Portishead niet kent: foei!).
Ik lees dat het RIVM van de naam ‘Mexicaanse griep’ af wil. Mexico protesteert tegen deze naam. En varkensgriep mag ook al niet, vanwege andere bezwaren uit andere landen.
Toch wil ik meer naam voor mijn griep dan zomaar griep. Naam geeft immers betekenis en ik wil dat mijn griep betekenis heeft. Zinloos drie dagen op bed is toch wel redeloos zinloos.
Op TV zie ik een aankondiging voor een documentaire. “Ik lijd, dus ik ben”, heet die docu. Analoog daaraan: “ik heb griep, dus ik ben?”. Dacht het niet; eerder: “ik heb griep en ben al drie dagen niet”. Bah.
