Van welke Europese steden kan Utrecht als kandidaat Culturele Hoofdstad leren? Met die vraag trekken acht studenten gewapend met camera en notitieboekje langs ‘similiar cities’, steden die qua omvang en bewoners op Utrecht lijken. Volg de hele zomer lang hun bevindingen op trajectum.hu.nl!
Wanneer je in Bologna loopt, fiets, op de scooter zit, in de bus of in de auto, dan heb je echt het Italiaans stadsgevoel. Kleine steegjes, rood/oranje gekleurde huizen en veel oude gebouwen, telefooncellen, scooters, studenten, dat is Bologna! Studenten? Wij hebben er maar enkelen gezien… Hoe zou Utrecht zijn zonder studenten? Nou… dat is hoe Bologna eruit ziet in de zomer. Veel inwoners/studenten zijn weg getrokken naar omliggende steden en dorpen, om af te koelen. Wij met z’n 35 a 40 graden door Bologna banjerend, begrepen dit maar al te goed! Gelukkig waren daar de heerlijke Italiaanse ijsjes, goede pizza’s en kebab, die het goed maakten! Daarnaast zijn er in Bologna ook veel winkels en markten. En zucht… Wat een verschil met prijzen in Zürich, dit is tenminste behapbaar voor studenten.
Maar dan… Hoe kom je bij dat ijs- of eet tentje, die winkel of markt? Tja dat is wat lastiger. Fietsen in Bologna, gevaarlijk! Om deze te huren is al heel lastig, laat staan het fietsen zelf… De bussen en auto’s zullen je in ieder geval niet ontwijken. De busverbinding is daarentegen wel heel goed. Maar let op, je moet wel zelf weten hoe en zwart. Ehmmm… wat. In Bologna wordt er veel zwart gereden, en dat hebben wij dus ook maar uitgeprobeerd. Een kaartje is inderdaad niet echt nodig, ons couch surf adres (een ware softie) was binnen een jaar nog nooit gecontroleerd. Maarja de service is er dan ook naar, zo negeren de bus chauffeurs je gewoon als je wat vraagt of zeggen alleen maar stellig ‘no, no, no’. Naja bij controle laten wij als Nederlanders anders gewoon ons OV zien, die werkt toch ook in het buitenland (in de toekomst)?
In Bologna worden er verder veel festivals georganiseerd, met zowel oude als nieuwere muziek. Daar komen verschillende generaties bij elkaar. Kortom Bologna, waarom alles nieuw? Het oude heeft zo ook z’n charme!