Groeten uit Ljubljana! Van welke Europese steden kan Utrecht als kandidaat Culturele Hoofdstad leren? Met die vraag trekken acht studenten gewapend met camera en notitieboekje langs ‘similiar cities’, steden die qua omvang en bewoners op Utrecht lijken. Volg de hele zomer lang hun bevindingen op trajectum.hu.nl!
Ljubljana mag dan de hoofdstad van Slovenië zijn: zo voelt het absoluut niet. Qua inwonersaantal is de stad zelfs kleiner dan Utrecht, alleen de grote groepen toeristen doen vermoeden dat het een hoofdstad is. Het oude stadscentrum doet ons erg denken aan Utrecht, omdat het leven zich vooral afspeelt rondom de rivier Ljubljanica. Met de vele bruggen en terrasjes aan de werf wanen wij ons bijna terug in onze Domstad.
Ook in deze stad is één van de bruggen omgetoverd tot Liefdesbrug: met honderden hangslotjes hebben verliefde stelletjes hun liefde bezegeld, net als de bruggen in Wroclaw in Polen en Boedapest in Hongarije. Eigenlijk missen wij zo’n brug in Utrecht, want waar kunnen onze tortelduifjes hun liefde bezegelen in het centrum? Met al onze bruggen is het slechts een kwestie van de goede brug uitkiezen, zorgen dat er niet tientallen fietsen op geplaatst worden en het hangslotjes-hangen kan beginnen! Wij zien het in ieder geval helemaal zitten, wel moet er rekening gehouden worden met het zo nu en dan verwijderen van de sloten, om de brug niet te zwaar te belasten.
De reden dat wij voor Ljubljana gekozen hebben tijdens deze reis is het vrijstaatje Metelkova Mesto. Dit gebied midden in de stad is een bijzondere plek, waar iedereen eigenlijk een keer geweest moet zijn. Tot 1991 was het een militaire basis van het Joegoslavische leger, maar nadat Slovenië onafhankelijk werd is het gebied in 1993 gekraakt. Sinds die tijd hebben kunstenaars het gebied omgebouwd tot één grote culturele broedplaats: er zijn verschillende barretjes en clubs geopend, er zijn exposities en de oude militaire gevangenis is verbouwd tot hostel, waar je een cel kunt huren om in te slapen.
Verspreid over het hele gebied zit men op bankjes bij café Jalla Jalla, buiten op de grond of op het enorme klimrek met verschillende plateaus waar het ook goed vertoeven is. Men drinkt halve liter blikken bier en zelf meegebrachte sterke drank en ook wordt er wiet gerookt zonder dat er angst is om betrapt te worden. Omdat het gebied autonoom verklaard is komt de politie hier alleen indien er problemen zijn: er zijn geen regels, geen sluitingstijden en vanzelfsprekend is er ook geen deurbeleid.
Wij hadden gepland om ruim een week te vertoeven in Ljubljana, maar omdat er zo extreem hard gefeest werd in Metelkova Mesto, hebben we moeten besluiten om eerder weg te gaan, om zo nog levend terug te komen in Nederland. De feesten hier gaan namelijk door tot ver in de ochtend, veel feestgangers zoeken op een gegeven moment een bankje op om even een paar uur te gaan slapen om daarna gewoon weer verder te gaan. Ook op het grote klimrek liggen aan het begin van de ochtend verschillende mensen te slapen. De hele week wordt er hier gefeest, maar in het weekend gaat het pas echt los. Dan is ook de de gayclub open, de metalclub en het rockcafé en is er dus voor ieder wat wils.
De mix tussen locals en toeristen is heel bijzonder: iedereen praat met iedereen en dit zorgt voor een erg open sfeer. Het enige nadeel is dat sommige mensen dan wel heel vrij worden in hun vragen, zo is aan één lid van onze reisgroep een voorstel gedaan om in twintig minuten veertig euro te verdienen door seks te hebben in een auto. Nou, op dat voorstel is niet ingegaan en de volgende dag zijn we maar vertrokken naar Praag. Toch heeft dit gekke vrijstaatje bij ons alledrie een speciale plaats in ons hart veroverd en zullen we het nooit vergeten.
