De maandelijkse column van Remko van Broekhoven, docent journalistiek. Ditmaal over gedeelde identiteiten: hoe fijn is dat?
Niet ontevreden, maar ook niet echt blij verliet ik het stadion na onze laatste thuiswedstrijd. Oké, we hadden gewonnen, maar het kampioensfeest werd vandaag elders gevierd. In de trein trof ik een medesupporter, net als ik in het shirt van onze club, zo bleek toen hij zijn jack uitdeed met daarop de naam van een dj die ik ook graag mag horen. Zo, dat waren alweer twee gedeelde identiteiten.
Bleek hij nog eens in Mexico te wonen, een van mijn favoriete landen. En vader te zijn van een jong kind, net als ik. Daar hielden de overeenkomsten wel op. Daniel was Duitser, getrouwd met een Mexicaanse en werkzaam in de medische industrie. Terwijl ik… Nou ja, als lezer van Trajectum ken je me wel een beetje. Maar toch: what are the odds, dat je toevallig iemand treft die niet een, niet twee, maar drie van je eigen karakteristieken deelt: supporter van dezelfde club, fan van dezelfde artiest, liefhebber van hetzelfde land?
Nou moet ik uitkijken wat ik zeg: Anders Breivik, de griezel die zes jaar geleden een bloedbad aanrichtte in Noorwegen, koesterde getuige zijn Facebookprofiel niet alleen een voorliefde voor extreemrechtse complottheorieën, maar ook voor precies dezelfde dj als Daniel en ikzelf. Zo kun je één identiteit delen, maar verder vooral heel nadrukkelijk verschillen.
Maar ook dat feit bevestigt alleen maar dat we nooit een identiteit zijn: sekse of seksuele voorkeur, kleur, religie, voetbalclub, partijkeuze of muzikale smaak. En het gegeven dat deze kenmerken vaker wel dan niet ‘gegeven’ zijn, en we ze dus vaak nauwelijks hebben gekozen, maakt het alleen maar belangrijker om ze te relativeren en ook andermans identiteiten te respecteren.
Zo begrijp ik juist omdat ik zelf een fanatieke voetbalfan ben, onze rivalen: was ik in hun stad geboren of supporter geworden op het moment dat hun cluppie successen boekte, dan was ik mogelijk net als zij geweest.
Allemaal waar. Toch was het fantastisch om een Duitser te ontmoeten die voor dezelfde club juicht, naar dezelfde dj luistert, en van hetzelfde land houdt. En dan was hij ook nog eens kaal.
