Roeivereniging Triton is Rik zijn leven. Hij woont in een Tritonhuis, heeft een Tritonvriendinnetje. Onbijten, lunchen, hij doet het bij Triton.
Triton viert dit jaar haar 26ste lustrum. Van die 130 jaar dat de vereniging bestaat, bracht Rik er vier bijna dagelijks door.
Het mooie aan roeien vindt Rik dat iedereen er pas in zijn studententijd mee begint. Iedereen is ‘even slecht’. Maar Rik blijkt goed, wordt steeds beter. Hij is zo fanatiek, dat hij weigert met een bierzuiper in een boot te zitten.
Wedstrijdroeien vergt veel van hem. Vooral omdat hij roeit in de gewichtsklasse onder de 70 kilo, terwijl hij normaal 75 kilo weegt. Trainen, diëten, hardlopen in een regenpak om die laatste 100 gram eraf te krijgen. Van colleges volgen komt niet veel, onderweg naar De Uithof valt hij van vermoeidheid in de bosjes.
Vier jaar wedstrijdroeien. Het levert hem zilver op het NK en het studentenkampioenschap op. Nu wordt het tijd om zijn studie af te maken. Gestart als student bij life sciences, stapt hij over naar fysiotherapie. Door het roeien raakt Rik gefascineerd door waar het lichaam toe in staat is. In de toekomst wil hij onderzoek doen, bijvoorbeeld naar neurorevalidatie.
Bij Triton wordt hij buitengewoon lid en coach. Wel zo fair tegenover de vereniging die zijn leven is geworden.
Achtergrond