Columns

Ik ben verliefd op mijn huisgenoten

De maandelijkse column van Willem Spork, student Journalistiek. Ditmaal: over een huisjesmelker, heel veel Polen, maar vooral een geweldige studentenfamilie.

Toen ik drie jaar geleden naar Utrecht verhuisde en introk bij mijn vriendin, had ik niet verwacht zo verliefd te worden op deze stad. Ik was al verliefd op mijn vriendin, dus de stap naar de stad was redelijk snel gemaakt. Helemaal als je je bedenkt dat ik uit Purmerend kom. Zo’n stad met meer koeien dan inwoners. Niet mijn ding. Helaas woonde mijn vriendin op dat moment nog in een ‘vrouwenhuis’ en de laatste keer dat ik in de spiegel keek was ik geen vrouw.

Een paar weken later vonden we een grote kamer in een studentenpand in Overvecht, waar we met veertig andere studenten kwamen te wonen. In die drie jaar hebben we veel mensen zien komen en ook veel mensen zien gaan. Vooral Polen, want als je bij één van de grootste huisjesmelkers van Utrecht huurt, hoort dat er blijkbaar bij. Die Poolse jongens sliepen soms met vijf man op dertig vierkante meter. Er was een moment dat ze zelfs in de keuken sliepen, ’s nachts onze koelkast plunderden en elkaar kapot sloegen na net iets te veel wodka.

Ik hoor je denken: inpakken en met gierende banden dat pand uit. Ja, daar heb ik vaak over nagedacht. Wat me tegenhield waren mijn huisgenoten. Want jongens, wat heb ik een fijn stel prachtige huisgenoten om me heen verzameld.

Door de jaren heen en dankzij al die chaos hebben we vriendschappen voor het leven gesloten. En omdat we samen in hetzelfde schuitje zaten, hebben we heel wat uurtjes met elkaar doorgebracht. Inmiddels ben ik bijna de oudste in huis en zijn wij de huis-papa en -mama geworden. En dat deed me beseffen dat huisgenoten eigenlijk je studentenfamilie zijn.

Dus sla een arm om ze heen, trakteer  op pizza en laat ze die huistaak missen zonder te klagen. Want waar zou je zonder ze zijn? Ikzelf nergens. Tijdens die drie jaar ben ik niet alleen verliefd geworden op de stad en mijn vriendin, maar ook een beetje op mijn huisgenoten.

Wellicht herken je je in dit verhaal en heb je een tiran als huisbaas. Wees niet bang om contact op te nemen met het Huurteam van de Gemeente Utrecht. Zij kunnen je helpen.