Iedere veertien dagen een column van Journalistiek-studente Youssra Oulad Messaoud.
Elke keer als ik een melding krijg van een aanslag ergens op de wereld, doe ik een smeekbede dat het iemand is met een niet-Arabisch klinkende naam. Zo ook toen ik de melding op mijn telefoon kreeg van de gruwelijke moord op de Franse docent Samuel Paty.
Na deze aanslag volgde er een storm aan (online) opinies en verwijten aan de moslimgemeenschap. Er verschenen video’s van imams wereldwijd die zich excuseerden voor de aanslag en zich vol walging uitlieten over de actie.
Is dit nodig? Moeten moslims zich verontschuldigen voor de acties van een paar individuen, die handelen naar geweld op een manier die veracht wordt in de islam? Het ter verantwoording roepen van moslims gebeurt helaas niet altijd op de meest vreedzame manier. Afgelopen week hebben twee gesluierde Algerijnse vrouwen het moeten bekopen met levensgevaarlijke verwondingen. Enkele dagen na de aanslag werden zij onder de Eiffeltoren neergestoken door twee onbekende vrouwen die ‘vieze Arabieren’ riepen.
Sinds de aanslagen van 11 september heeft er een gigantische verschuiving plaatsgevonden in de blik op moslims. Deze groep wordt zo erg in het nauw gedrukt dat er uit wanhoop al jaren sociale experimenten op YouTube worden gegooid, van gesluierde vrouwen die kartonnen borden vasthouden met teksten als: ‘Hug me if you think I’m not a terrorist’. Alleen al deze zin klinkt zo ongelooflijk zielig.
Moslims leren al op jonge leeftijd dat zij anders zijn. Ze krijgen te maken met uitspraken als ‘minder minder’, dat hun ouders ‘IC-bed-vullers’ zijn en dat hun religie een kwelling is voor de ‘westerse’ beschaving. Vrouwen worden, hoe ironisch ook, door de opkomst van islamofobie gedwongen zichzelf te beschermen door zich niet meer te bedekken. Omdat hun kleding ‘onderdrukking’ zou zijn.
Rotte appels zijn er in alle lagen van de samenleving. Toch heb ik niet-islamitische-witte mensen zich nooit zien verantwoorden voor de aanslagen door extreemrechts of –links. De slavernij? De bombardementen en deelname aan oorlogen in het Midden-Oosten? Het kolonialisme en het leed wat daarbij is komen kijken? De KKK? De musea die vol zitten met gestolen kunst? De verschillende genocides wereldwijd?
Dat is niet gebeurd, omdat niet-islamitische-witte mensen, net als moslims wereldwijd, geen band voelen met krankzinnige mensen die dingen doen vanuit hun overtuiging.
Net zoals anderen geen band voelen met de eerdergenoemde vormen van geweld, voel ik dat ook niet.
Ook interessant: De hypocrisie van het leenstelsel
