De finalisten van de missverkiezing van Nederland zijn bekend. We spraken de Utrechtse finaliste Sarah Hadi, ze studeert chemie aan de HU. ‘Ik werd uitgescholden, mijn wenkbrauwen waren te groot, mijn borsten te klein.’
Hoe kwam je erop om mee te doen?
‘Het leek me altijd al leuk, maar ik was niet van plan om mee te doen. Via Instagram werd ik gescout door de organisatie. Ik dacht altijd dat schoonheidswedstrijden voor blonde lange meiden waren en voelde me wel vereerd. Ik moest mezelf op de castingdag komen presenteren in bikini en cocktailjurkje. Daarna was ik ineens finaliste voor Utrecht.’
Waarom wil je winnen?
‘Ik zou het leuk vinden als iemand met krullen wint zoals ik. Ik kom uit Irak. Mijn vader en mijn oom moesten daar vechten in de oorlog. Toen mijn oom een kogel in zijn schedel kreeg, besloot mijn vader ons daar weg te halen. Hij wist: Saddam Hoessein houdt nooit op. Mijn oom heeft het overleefd.
In 1996 kwamen we in Asperen terecht, een heel knus dorpje. Ik was vijf. Mijn vader was ingenieur en mijn moeder bioloog, maar hun diploma’s werden nooit erkend en ze kwamen moeilijk aan het werk. Het was niet gemakkelijk voor ze, zo zonder familie en vrienden. Maar ze zijn altijd dankbaar geweest en hebben me geleerd: ‘If you can’t find a kind person, be one.’
Toen ik op de middelbare school kwam, werd ik gepest. Ik werd uitgescholden, mijn wenkbrauwen zou te dik zijn, mijn borsten te klein en ik kon niks goed doen. Ze gooiden mijn boterhammen uit het raam, verzonnen leugens over me en ik voelde me ontzettend eenzaam. Ik veranderde van school, maar daar werd het pesten nog erger. Mijn moeder kreeg borstkanker en ik bleef zitten, op een haar na. Als iemand vriendschap met me sloot, werd die ook meteen gepest. Dus bleef ik liever alleen. Dat ik nu in een miss beauty wedstrijd zit, voelt wel goed. Snap je?’
Ging het pesten door, op de HU?
‘Ik hield mijn hart vast toen ik hier op school kwam. Ik droomde zo erg van een vriendengroepje, maar ik had de hoop praktisch opgegeven. Tot mijn grote geluk kreeg ik vrienden, meteen al vanaf de eerste dag. Nu leef ik mijn droom, mijn vrienden hebben alle nationaliteiten en het is heerlijk om je geliefd te voelen. Ik ben zelfs studentcoach.’
Waarom ben je studentcoach?
‘Ik studeer chemie en wilde vanaf het begin in de cosmetica. Dat vonden de docenten onzin, ze wilden dat ik in de gangbare industrie ging stage lopen. Maar ik ging naar Keune Haircosmetics en moest daar een blondeermiddel maken waarvan je haar niet pluizig werd. De meeste scheikundigen zoeken het in moeilijke stofjes maar ik trok gewoon mijn koelkast open. Mijn moeder had altijd avocado, olijfolie of kokos in mijn haar gesmeerd dus daarmee ging ik experimenteren. Natuurlijk wel met mijn chemische achtergrond, haha. Uiteindelijk is het zo’n goed middel geworden dat ze er patent op hebben aangevraagd. De opleiding is nu overtuigd en ik geef advies aan studenten met interesse in cosmetica.’
Ben je nog wel eens een pester van vroeger tegengekomen op de HU?
‘Ja, dat maakte grote indruk op me. Het meisje kwam naast me zitten. Ik deed of mijn neus bloedde en kletste met haar. Ze bleef heel stil en na een half uur vroeg ze ineens: “Waarom praat je met mij, ben je vergeten hoe erg ik je heb gepest?” Ik zei dat ik het niet vergeten was en ik vroeg haar of ze er spijt van had. Ze had ontzettend veel spijt en vertelde dat ze in die tijd heel onzeker was geweest. Dat was voor mij genoeg. Schijn bedriegt, je kunt nooit weten hoe iemand zich van binnen voelt. ‘If you can’t find a kind person, be one.’ “
De finale is op 20 april. Wie op Sarah wil stemmen, kan dat doen via deze link.
