Columns

Laat ons met rust

Reint Jan Renes is lector Crossmediale Communicatie in het Publieke Domein en blogt op deze plek maandelijks over zijn vakgebied. Deze column verscheen ook in Trajectum 3, maart 2017.

Je zal toch maar een jongere zijn en dat iedereen iets van je wil. Politici die (‘gaaf joh’) gaan vloggen en talloze leefstijlinstituten die met hippe campagnes willen dat jij meer beweegt, minder drugs gebruikt en veiliger sekst.

As if.

Het sneue is dat gevestigde partijen proberen iets te doen wat jongeren zelf veel beter kunnen. Lekker met je vrienden lol maken, alles doen wat eigenlijk niet mag en (online) commentaar geven op de hele wereld. Niets zo onappetijtelijk als oude mensen (iedereen boven de 30) die wanhopig proberen een wereld te imiteren die niet van hun is. Dankzij een aangeboren wantrouwen tegen autoriteiten hebben jongeren een feilloos gevoel voor wat echt is en wanneer iets niet klopt.

In een klassieke aflevering van de comic ‘Zits’ staat Jeremy naast zijn vader in een T-shirt met de tekst ‘question authority’. Zijn minstens zo chagrijnige vader draagt een T-shirt met daarop ‘do not question authority’. Terwijl zijn ouders er alles aan doen om de 16-jarige op het juiste pad te krijgen richting volwassenheid, is Jeremy minstens zo vastbesloten zijn eigen pad te volgen.

Autonomie, je vrienden en conflict met je ouders zijn de universele thema’s waar het tijdens de middelbareschooltijd allemaal om draait. Belangrijkste leidmotief: ‘laat ons met rust’. Echter, een interessante studie liet recent zien dat het wel degelijk mogelijk is jongeren op een effectieve manier aan te spreken. Door ze serieus te nemen.

Een groepje jongeren kreeg tijdens een les op school informatie over hoe de voedingsindustrie (1) snacks verslavend maakt, vervolgens (2) claimt dat het gezond is en daarna (3) advertenties afstemt op kinderen en kansarme groepen. Ook werd hun verteld dat de bazen van deze bedrijven, middelbare mannen (afgebeeld in grijze pakken), (4) hun eigen ongezonde snacks liever niet aten. Vergeleken met andere jongeren die tijdens de les traditionele ‘gezondheidsinfo’ kregen, waardeerden deze jongeren op een later moment gezond eten hoger en kozen ze vaker voor gezonde producten.

In een wereld waar vorm lijkt te domineren boven inhoud, is het geruststellend te zien dat je jongeren vooral kan bereiken door ze serieus aan te spreken op waarden die voor hen belangrijk zijn.