Waarom een marathon?
Het idee is ontstaan op een feestje als een soort weddenschap. Ik was veertig en dat is zo’n leeftijd dat je na gaat denken over je leefstijl. Met een groepje van vijf spraken we af om mee te doen aan de marathon in New York. Alleen mijn partner en ik bleven over.
Was je vroeger ook zo’n sporter?
Nee, helemaal niet. Ik was zo iemand die altijd als laatst gekozen werd met gymnastiek. Mijn hele leven heb ik niets aan sport gedaan. Eigenlijk ben ik het bewijs dat je voor een marathon niet sportief hoeft te zijn.
Hoe lang bent je al aan het trainen?
Vier jaar geleden ben ik begonnen. Aan het begin liep ik een minuut hard en dan moest ik wandelen, daarna weer een minuutje hard enzovoorts. Twee jaar terug liep ik mijn eerste halve marathon en vorig jaar nog eens. De laatste maanden lopen we in totaal vijftig tot zestig kilometer per week. De hele zondag gaat er aan op.
Niks anders te doen in je vrije tijd?
Nou, als de marathon achter de rug is heb ik weer tijd om te lezen en te bridgen. En ik heb ook weer tijd om naar een hockeywedstrijd van mijn dochters te gaan kijken. Maar ik vind het lopen zelf een hele fijne tijdsbesteding.
Is het te combineren met je baan?
Het gaat perfect samen. Hardlopen heeft mijn leven veranderd. Ik heb het idee dat ik alles beter aan kan, het geeft energie en heeft een verfrissende werking. Het is een vrij asociale sport, als het lekker gaat, raak je in een soort flow en ben je afgesloten voor prikkels van buiten. Tijdens het lopen wordt het makkelijker om mijn gedachten te focussen en kom ik op de beste ideeën of los ik problemen op. Ik heb ook geleerd hoe ik mijn functioneren mentaal kan beïnvloeden, door op moeilijke momenten te denken aan de keren dat ik als het ware over de weg vloog. Dat doe ik ook in mijn werk.
Wat is het belangrijkste in de marathon; mentale of fysieke kracht?
Fysiek is het belangrijkst. Wat dat betreft ben ik het kwetsbaarst. Een griepje of een verkoudheid kan me nu fataal zijn.
Carolien Zwart
