De Hogeschool Inholland heeft een docent van de
lerarenopleiding islamgodsdienst ontslagen, vanwege een opmerkelijk advies aan
een verkracht meisje. De man houdt vol dat hem geen blaam treft.
Docent en imam Bahaeddin Budak verzorgde een adviesrubriek
op de website van de Nederlandse Islamitische Omroep. Een Turks meisje van
zeventien vertelde dat ze door haar neef was verkracht. Ze durfde er niet met
haar familie over te praten, want die zou haar verstoten. ‘Wat is het
islamitische oordeel hierover?’, vroeg ze.
Budak begon met de islamitische variant op het
‘korterokjesverwijt’: ‘De profeet Muhammed (vrede zij met hem) zegt: iedereen
die in Allah en de laatste dag gelooft mag niet alleen met een vrouw zijn
zonder mahram, want anders zal de Satan de derde persoon zijn.’ Alle mensen
hebben immers goede en slechte eigenschappen en daar moet je rekening mee
houden, vindt de imam. ‘Je doet je zelf goed om niet in een gesloten ruimte te
verblijven met een man waar een derde niet makkelijk binnen kan komen.’
Dat antwoord schoot het weblog GeenStijl in het verkeerde
keelgat. Hiermee legt de imam de schuld bij het meisje, vonden de webloggers.
Ook voorzitter Geert Dales van de Hogeschool Inholland kwam in het geweer. Zo’n
opvatting hoort volgens hem niet thuis bij Inholland. De imam had het meisje
direct naar de politie moeten doorverwijzen.
De imam hield vast aan zijn antwoord, dus vloog hij de laan
uit. Op radio 1 lichtte Dales toe: ‘Hij kan blijkbaar het onderscheid niet maken
tussen wat de islam vindt, wat de Koran vindt en wat er in de Nederlandse
rechtsorde gebeurt.’ De imam zou de verkrachting volgens Dales niet
ondubbelzinnig een zonde hebben genoemd.
Dat laatste strookt echter niet met de feiten. Verderop schreef
Budak: ‘In de islam is het duidelijk dat seks voor de nikah [het huwelijk] niet
is toegestaan. Dit is een grote zonde. Als de persoon dit ook nog in de vorm
van verkrachting begaat is het bij Allah alleen maar een grotere zonde.
Zolang jij hem niet vergeeft zal Allah hem in het hiernamaals hiervoor
straffen.’
Budak gaf het meisje uiteindelijk drie mogelijkheden. Ze kon
ten eerste naar de rechter stappen. Als ze dat niet wilde, omdat haar familie
haar dan zou verstoten ‘voor iets waaraan jij geen schuld hebt’, dan zou ze het
toch aan iemand moeten vertellen, om haar neef angst aan te jagen. ‘Laat je
zeker niet misbruiken en wees niet bang om dit probleem toch met iemand te
bespreken die je vertrouwt’, schrijft Budak.
Als derde en laatste mogelijkheid zag hij de vergeving en de
afspraak met de neef dat het nooit meer zou gebeuren. ‘Dit is natuurlijk het
moeilijkste wat je kunt doen.’ Zo lijkt het alsof hij het liefst wil dat de
vrouw haar verkrachter vergeeft. Niet best, oordeelt Inholland.
De imam zegt dat hij verkrachting absoluut niet wilde
goedpraten en snapt niet dat de hogeschool hem zomaar wegstuurt. ‘Voelt u zich
het slachtoffer van een hetze?’, vroeg een radioverslaggever. Nee, antwoordde
hij: ‘Inholland is het slachtoffer.’
Daar dacht Geert Dales anders over. ‘We kunnen echt wel zelf
denken, daar hebben we [het weblog] GeenStijl niet voor nodig. Ik heb goed
gekeken naar al zijn opmerkingen en die gewikt en gewogen.’
