Minister Plasterk weet nog niet of hij de afbetalingstermijn voor studieschuld handhaaft op vijftien jaar, of dat hij er vijfentwintig jaar van maakt. Met enige gêne opperde hij een periode van twintig jaar, precies tussen de wens van LSVb en ISO in.
Eerder deze week hadden voorzitters Westerveld (LSVb) en Verweij (ISO) al aangegeven niet op één lijn te zitten over de ideale aflossingstermijn. De LSVb-voorzitter gaf donderdag 13 maart in een overleg met Plasterk aan dat vijftien jaar een overzichtelijker is voor mensen met een laag inkomen. Het ISO verklaarde juist voor uitbreiding te zijn omdat ‘het grootste gedeelte van de studenten gewoon afbetaalt, en het aandeel kwijtscheldingen naar verwachting gelijk blijft’.
Minister Plasterk, die de Kamer had beloofd ISO en LSVb te laten bepalen hoe de aflossing zou worden ingericht, toonde begrip voor beide punten. De bewindsman deed zijn uiterste best om de studentenbonden op één lijn te krijgen. Maar het compromis om twintig jaar af te lossen – door hem zelf ‘een beetje flauw’ genoemd – werd door ISO en LSVb terzijde geschoven. Ook in een extra onderling overleg zagen de clubs geen heil. De minister beloofde daarop dat hij de knoop snel zelf zal doorhakken.
