Onze columniste Noah Moeys studeert Journalistiek aan de HU en Liberal Arts & Sciences aan de UU. Voor haar journalistiekstage verblijft ze in het Amazonegebied. Haar belevenissen deelt ze iedere veertien dagen op de site van Trajectum. Vandaag over een poging om de exporteur van het verboden ayahuasca te interviewen.
Tussen de jaguarhuiden vind ik haar. Ze heet Jenny, woont in een huisje aan de markt en is het Ayahuasca-icoon van Iquitos. De perfecte hoofdpersoon voor mijn artikel over de toenemende export van het heilige medicijn.
‘Bienvenida.’ Ik mag plaatsnemen op een plastic stoel naast dertig kilo ayahuasca. ‘Voor Nederland,’ indiceert ze. Ondanks het recente verbod gaat de export gewoon door. De hele nacht is ze op geweest om het te koken, een proces van totaal drie dagen. ‘Daarom heeft mama zulke grote wallen,’ voegt dochter Daniela (12) toe, wat haar een snauw oplevert.
Maar dan gaat de telefoon. ‘¿Donde está?’ Man, vrouw en dochter zoeken tussen de tabaksbladeren, krokodillenschedels en Chinese kattenbeeldjes. Gevonden. ‘Sorry Señorita, maar ik moet even weg. Wacht je op me?’ vraagt ze. Natuurlijk. Voor een interview met Jenny heb ik veel over, ze is immers beroemd hier in de ayahuasca-business. Ondertussen laat Daniela me aan allerlei drankjes ruiken en word ik besprongen door een van de vijf honden.
Jenny komt terug en begint te vertellen. Over de stijgende prijzen en de toenemende vraag. Naar waar exporteer je vooral? Nog voordat ze kan antwoorden komt er een man langs die haar wat plantenwortels in de hand drukt. ‘Te droog,’ antwoordt ze koeltjes. Twee minuten later komt hij terug met een nieuwe lading.
Ze verontschuldigt zich. Maar als ze eindelijk mijn vraag kan beantwoorden komt dochtertje Jimena (4) aan haar been hangen. ‘Trek een broek aan en ga met Daniela spelen,’ zegt moeder. Jimena is nog maar net verdwenen of weer komt er een kind langs. En dan twee honden. En haar man. Dan weer wat vreemdelingen die onverstaanbaar praten. En dan moet ze weer even weg. En dan schreeuwen de dronkenmannen uit de voorkamer dat ze meer helende drank willen. Wel vijftien keer moet er een pauze worden ingelast, maar het is het waard.
Ze vertelt me namelijk over de verviervoudigde prijs van ayahuasca en dat steeds meer misbruik voorkomt tijdens ceremonies. Ondanks alles blijft het medicijn groeien in populariteit, wat blijkt uit het aantal pakketjes dat Jenny wekelijks naar steden over heel de wereld verzendt. De grootste afnemers? De VS, Rusland en Nederland.
Wat ze me ook vertelt is dat er naast haar nog twee andere mensen het plantenmedicijn uit Iquitos exporteren. Geen mysterieuze medicijnvrouwen tussen de jaguarhuiden zoals Jenny, maar gewoon Nederlanders.
