Marilène Vis (19) studeert Journalistiek aan de HU.
Als je mensen een tijdje niet gesproken hebt, vragen ze meestal hoe het met je gaat. In mijn geval is dat tegenwoordig: ‘Hoe was de uitzending met Johan Derksen?’ Meestal draai ik om het antwoord heen want ik praat er liever niet over. Maar voor deze ene keer zal ik je even haarfijn uitleggen hoe we hier in hemelsnaam terechtgekomen zijn.
Afgelopen studiejaar heb ik samen met drie andere journalistiekstudenten Het Bonusprogramma gepresenteerd. In deze wekelijkse talkshow interviewden we journalisten en mediamakers met bakken ervaring, in de hoop dat andere studenten er iets van zouden opsteken.
Er zijn mensen die vinden dat Derksen geen plek op de televisie verdient, maar Vandaag Inside heeft nog steeds kijkcijfers die richting de miljoen gaan. Er zijn dus fans, en veel ook. Onze keuze werd ons niet door iedereen in dank afgenomen. In de comments onder onze aankondiging gingen twee groepen elkaar als Ajax-Feyenoordsupporters verbaal te lijf. Noem me naïef, maar hun heftige reacties overvielen me.
Na dagen voorbereiden namen mijn medepresentator Adil en ik plaats, tegenover een van de grootste mediapersoonlijkheden die Nederland ooit gekend heeft. Omdat hij zijn reputatie van onsympathieke, norse, oude man hoog te houden heeft, baanden ons een weg door opmerkingen als: ‘Word nou eens een echte journalist,’ en ‘Je gaat nou volledig in de fout, met je verkeerde toontje.’ Het was pittig, maar we hielden ons staande.
Na afloop viel er een last van mijn schouders. Erger dan dit kon het niet worden, toch? Weer naïef. Ik had de tsunami van negatieve reacties die later onder de YouTubevideo geplaatst zouden worden niet ingecalculeerd. Het werd een verzamelpunt voor Johan Derksen fans. Ze zeiden dat ik niks kon en noemden het interview ‘niveautje schoolkrant’. Mijn zelfvertrouwen liep een behoorlijke deuk en mijn vriendin/huisgenoot/rots-in-de-branding moest me een week lang iedere dag een peptalk geven over hoe geweldig ik was en dat ik me er niets van moest aantrekken.
Mensen willen dus weten hoe ik die uitzending ervaren heb. Ik heb er maar één woord voor: leerzaam. Ik ben mezelf (en een hoop internethaters) keihard tegengekomen. Als je denkt dat je het beter kan, moet je er zelf maar gaan zitten. Dus zelfs na al deze ellende, zou ik het zo weer overdoen.
