Op de drie verdiepingen aan de Daltonlaan heerst vooral een sfeer van vergane glorie. Na lang zoeken vinden we een kamertje waar nog vier studenten aan het werk zijn. Over een maand moeten ze hun boeltje bijeen rapen. Na de kerstvakantie zijn ze alleen nog welkom op Bolognalaan 101. Melvin doet hier met zijn groepje de specialisatie Creative Industries. Ze vinden het jammer om weg te gaan. ‘We hadden hier een eigen woonkamer en konden de ruimten inrichten zoals we wilden. En het uitzicht is supervet. Op de Bolognalaan is niet eens meer een kantine.’
Ook de receptionisten, Nicole en Harm, moeten weg. Ze kijken elkaar aan en besluiten dan: ‘Ja, het is zonde, dit gebouw was een fijne uitvalsbasis voor studenten die elders geen plek hadden.’ Waarna ze concluderen: ‘We weten nog niet waar we naartoe gaan, maar we komen vast goed terecht.’
