De invoering van de numerus fixus voor enkele grote opleidingen wordt door sommigen gezien als paniekvoetbal. Ik ga ruim drie jaar terug als in het instituut Marketing & Commerce de directeur een andere functie krijgt en tegelijkertijd vier nieuwe teamleiders aangetrokken moeten worden. Een tijdelijke directeur zwaait de scepter. Om gezondheidsredenen zit hij in Zuid-Frankrijk, maar een klusje er tussendoor kan geen kwaad. Zijn opdracht is om snel een nieuwe directeur te vinden en een nieuw management team te formeren.
Uit de sollicitatieronde komt geen geschikte kandidaat voor de directeursfunctie. Vlak voordat de taak van de interim directeur erop zit, worden snel nog vier teamleiders aangenomen, onder wie een dra. aan wie de interimmer de portefeuille onderwijs toebedeelt, zonder dat zij ook maar enige ervaring in het HBO heeft. Omdat dit allemaal nieuw voor haar is en het veel tijd kost zich in te werken, wil zij in haar eerste jaar geen lesgeven.
Ze doet erg haar best, maar ik vraag me af of andere keuzes niet beter zouden zijn geweest. Een voorbeeld van paniekvoetbal bij de directie met consequenties die lang doorwerken. Want men kijkt wel naar meningen van de eindgebruikers (onze studenten) zonder de keuzes van een paniekvoetballende interim directeur onder de loep te nemen.
