Van de week zag ik Ton Elias in debat gaan met Michel Rog van het CNV en Trudy Coenen die tot leraar van het jaar was gekozen. Zij geeft les op een vmbo school, toevallig in de straat waar ik geboren en getogen ben, in de Indische buurt in Amsterdam. Zij wees op de positieve kant van het lesgeven, dat met een goede benadering straatettertjes best goed in een klas kunnen functioneren. Ton Elias hamerde op tussen de 10 en 35% onbekwame leerkrachten, die maar blijven zitten en eigenlijk ontslagen zouden moeten worden. Michel Rog bracht daar alleen maar cliché antwoorden tegenover.
Onze nieuwe minister van onderwijs, Marja van Bijsterveldt vindt ook dat de scholen hun leraren steviger moeten beoordelen en bij aanhoudend slecht functioneren moeten ingrijpen. Zij is het met Elias eens, dat zwakke docenten aangepakt moeten worden met ontslag als uiterste consequentie.
Er zouden nauwelijks functioneringsgesprekken worden gehouden. Nou bij ons is dit al ingeburgerd, drie per jaar, het contractgesprek (voor het maken van afspraken), het functioneringsgesprek (tussentijdse evaluatie) en het beoordelingsgesprek (eind evaluatie). Dat is het moment om te zien of de docent op de juiste plek zit. Zo niet, heeft de minister (en Ton Elias) dan een pot met geld voor outplacement en werving?
