In deze nieuwe serie spreekt journalistiekstudent Joy Serier studenten die bijzondere stages lopen. Dit keer spreekt ze met Sanne Landman (20). Zij studeert Built Environment aan de HU en loopt nu als tweedejaars stage. Dat is voor haar een grotere uitdaging dan voor andere studenten.
Sanne is zeer slechtziend en heeft een tragere informatieverwerking, door zuurstoftekort tijdens de geboorte. Toch laat ze zich hierdoor niet uit het veld slaan. Op dit moment is ze bezig met een stage van twintig weken bij het bedrijf BWZ-ingenieurs.
Hoe verliep jouw zoektocht naar een stageplek?
‘Toen ik begon met solliciteren was ik erg bevreesd dat bedrijven me niet zouden aannemen. Ik heb al vaker meegemaakt dat ze me vertelden dat ik niet langs hoefde te komen zonder duidelijke reden. Normaal schrijf ik in mijn sollicitatiebrief dat ik slechtziend ben, maar dat heb ik bij BWZ-ingenieurs niet gedaan. Tijdens het gesprek vertelde ik het pas, omdat ik een eerlijke kans wilde krijgen. Ze antwoordden daarop dat mijn beperking helemaal geen probleem hoefde te zijn.’
Wat doe je nu tijdens de stage?
‘Ik vervul de functie Adviseur Gebiedsinrichting. Ik onderzoek hoe je overlast voorkomt van hangjongeren, door middel van elementen uit de gebouwde omgeving. Ik heb een enquête verspreid, voornamelijk in Zuid-Holland, Utrecht en Gelderland. Daar zijn 132 reacties uitgekomen van bewoners. Ik heb contact gehad met de politie Amsterdam omdat zij vaak met hangjongeren te maken krijgen en ik doe literatuuronderzoek naar maatschappelijke en praktische oplossingen tegen hangjongeren. Bijvoorbeeld roze lichten en een hoge pieptoon. Verder help ik ook bij de gebiedsinrichting van andere gemeenten, zoals de gemeentes Maas en Waal, Molenlanden en Vijfheerenlanden.’
Hoe is het om stage te lopen met deze beperking?
‘Als ik overprikkeld ben loop ik vast en word heel erg moe. Mijn denkproces is dan zo vermoeid dat ik minder goed kan nadenken en uit mijn woorden kom. Dan kan ik me niet meer oriënteren en mijn zicht wordt slechter. Daarnaast krijg ik soms migraine. Daarom werk ik vier dagen in de week en één dag thuis en maak ik kortere dagen van 5 uur per dag.
Door mijn slechtziendheid en trillende ogen moet ik de letters op mijn computer vergroten en laat ik teksten door de computer voorlezen. Verder reis ik naar mijn stage door een vergoede taxi van het UWV. Op stage loop ik met een taststok en binnenkort zal ik ook een blindengeleidenhond krijgen.’
Hoe vind je dat de stageplek omgaat met jouw beperking?
‘Heel goed. Ik had eerst verwacht dat ik me moest aanpassen aan het bedrijf maar eigenlijk past het bedrijf zich aan mij aan. Dat zie je niet heel vaak. Mijn stagebegeleiders zijn flexibel en als ik eerder weg wil omdat het mij te veel wordt kan het gewoon.’
Zou jij later hetzelfde werk willen doen?
‘In de toekomst zou ik creatiever bezig willen zijn op het gebied van stedelijke ontwikkeling. Ik zou meer met pen en papier willen doen en ontwerpen willen tekenen van de omgeving. Zo kan je gemakkelijk schetsen waar je het best een woning kan bouwen of een voetpad. Dat past goed bij mij.’
